vima365

Οι Ποσειδωνιάται του Κ. Καβάφη και Ποντιακή Διάλεκτος – Απο την Παναγιώτα Ιωακειμίδου

Οι Ποσειδωνιάται του Κ. Καβάφη και Ποντιακή Διάλεκτος

Απο την Παναγιώτα Ιωακειμίδου

Μια γλώσσα πεθαίνει, όταν πια δεν υπάρχουν ομιλητές της. Στην Ευρώπη μιλιούνται, κατά τους γλωσσολόγους, 200 γλώσσες και 2000 διάλεκτοι.

Εκτιμάται ότι οι περισσότερες διάλεκτοι εντοπίζονται σε Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία ,Αγγλία.

Στην χώρα μας έχουν υποτιμηθεί οι διάλεκτοι και αντί για ισχυρό όπλο μνήμης, ιστορίας και πολιτισμού, δεν έλειψαν οι φορές που θεωρήθηκαν «στρέβλωση» της καθαρής γλώσσας.

Αντίθετα στην Ευρώπη θεωρούνται «ιστορική μνήμη» και προστατεύονται.

Η πρώτη, η δεύτερη και η Τρίτη γενιά, η δική μου, έχουμε την Ποντιακή ως μητρική, φυσική μας γλώσσα.

Γι αυτό δεν ανησυχούσαμε που δίναμε έμφαση μόνον σε χορούς, μαγειρική κλπ.

Όμως οι γενιές που μας ακολουθούν δεν την ακούνε πια, δεν την γνωρίζουν και αν δεν κάνουμε νέους ομιλητές, θα γίνουμε οι νέοι Ποσειδωνιάται.

«Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται

εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι

με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.»

Ο Καβάφης ξεκινά το ποίημά του δίνοντας -εύλογα- έμφαση στην ελληνική γλώσσα και στο γεγονός πως αυτή λησμονήθηκε από τους κατοίκους της Ποσειδωνίας λόγω του μακροχρόνιου συγχρωτισμού τους με άλλες εντόπιες εθνότητες.

Κινδυνεύουν στις μέρες μας οι μικρές λεγόμενες γλώσσες, όπως η ελληνική, οι διάλεκτοι και τα ιδιώματα.

Και για να μείνουμε στα Ποντιακά μας, αν δεν εκπαιδεύσουμε νέους ομιλητές, θα χαθεί η γλώσσα και όσα αυτή «κουβαλάει», πολιτισμό, ήθη, έθιμα, ταυτότητα.

Ας προβληματιστούμε και ας δώσουμε πια προτεραιότητα στη γλώσσα μας, την ιστορία, τον πολιτισμός μας.

Και όπως έλεγε και η αείμνηστη μάνα μου «ατά τα χορολαγγέματα κοιλία ΄κί γομών΄νε».