vima365

Ο Ησύχιος αναφέρει πως Βουκέφαλος ή Βουκεφάλας ήταν το επίθετο που είχαν μια ράτσα Θεσσαλικών αλόγων.

Ο Στράβων λέει πως είχαν σφραγίδα με κεφάλι βοδιού (βους +κεφάλι) .

Τον Βουκέφαλο παρουσίασε στον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο, ο ιπποτρόφος Θεσσαλός Φιλόνικος . Ήταν ένα υπέροχο νεαρό άγριο άλογο που κανένας δεν είχε καταφέρει να δαμάσει.

Όταν ο Φίλιππος τον ρώτησε ποιά ήταν η τιμή του, αυτός αποκρίθηκε 13 τάλαντα, ποσό τεράστιο για την εποχή του.

«ΤΟΝ ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΝ ΑΓΟΝΤΟΣ ΩΝΙΟΝ ΤΟΙ ΦΙΛΙΠΠΟΙ ΤΡΙΣΚΕΔΕΚΑ ΤΑΛΑΝΤΩΝ»-( Πλούταρχος, Αλέξανδρος 6,2)

Αντέδρασε ο Φίλιππος και έκανε να φύγει. Τότε πετάχτηκε ο Αλέξανδρος που ήτανε τότε δεκαπέντε χρόνων και είπε πως θα πλήρωνε εκείνος το ποσό αν δεν κατάφερνε να το ιππεύσει.

Ο Αλέξανδρος είχε παρατηρήσει πως το άλογο αγρίευε βλέποντας τη σκιά του και τις σκιές των άλλων αλόγων . Το άρπαξε από το χαλινάρι και του γύρισε το κεφάλι προς τον ήλιο. Έτσι οι σκιές χάθηκαν και το ζώο ηρέμησε, και ο Αλέξανδρος σβέλτα πήδησε στην πλάτη του.

Έκπληκτοι έμειναν όλοι που ήταν τριγύρω και κοίταζαν με θαυμασμό τον Αλέξανδρο. Ο Φίλιππος αγκάλιασε το γιο του και του είπε «γιε μου ζήτησε άλλο βασίλειο γιατί η Μακεδονία είναι μικρή για σένα» .

Έτσι ο Βουκεφάλας έγινε ο αχώριστος φίλος του Αλέξανδρου και ποτέ δεν άφησε κάποιον άλλον να τον ιππεύσει.

Ήταν εκπαιδευμένος σε έκτακτη ανάγκη να γονατίζει ώστε να βοηθήσει κάποιον να τον ιππεύσει .Αυτό ήταν πολύ σημαντικό αν καποιος είχε πέσει σε μια μάχη.

Ο Βουκεφάλας, αυτό το ρωμαλέο άλογο έσωσε τον Αλέξανδρο από πνιγμό, στη διάβαση του Γρανικού ποταμού.

Ο Αλέξανδρος τον είχε μαζί του σε όλες τις μάχες μέχρι το 326 π.Χ. Τότε έγινε και η μάχη εναντίον του Πώρου, στις όχθες του Ύδασπη. (Αρριανός Αλεξάνδρου Ανάβασις).

Εκεί πέθανε από κούραση και γηρατειά ο Βουκεφάλας σε ηλικία.

30 χρόνων .

Πόνεσε ο Αλέξανδρος για το χαμό του αγαπημένου του σύντροφου, και εκεί που πέθανε έχτισε μια πόλη, και την ονόμασε Βουκέφαλα προς τιμήν του.