vima365

Ο ΔΗΜΙΟΣ ΣΟΥ ……. Της Λιλίκας Άρνάκη

Ο ΔΗΜΙΟΣ ΣΟΥ …….

   Της Λιλίκας Άρνάκη

Υπάρχουν ψυχές που ζουν κλειδωμένες στα υπόγεια της ιδιας τους της ύπαρξης. Ψυχές χωρίς φως, χωρίς οξυγόνο, που έχουν μάθει να προσκυνούν τον δήμιό τους.

Τον εξυψώνουν, τον δικαιολογούν, τον θαυμάζουν – όχι επειδή αξίζει το σεβασμό τους, αλλά επειδή δεν αντέχουν να παραδεχτούν το λάθος της επιλογής τους. 

Η παραδοχή πονάει περισσότερο από τη φυλακή.

Έτσι μένουν εκεί, σαν παλιά σαβούρα στο πλοίο της οικογενειακής ζωής, πιστεύοντας πως η παρουσία τους κρατά το σκάφος σε ισορροπία. Μα η αλήθεια είναι ότι το πλοίο έχει μπατάρει προ πολλού – και εκείνοι δεν το κατάλαβαν ποτέ.

Η πίσσα της συνήθειας και του φόβου θολώνει τα μάτια.

Ο καθωσπρεπισμός, η κοινωνική μάσκα, η ανάγκη να μη χαλάσει η “εικόνα”, οδηγεί ανθρώπους σε βαθιές, αδιόρατες ήττες. Κι όμως, η ζωή είναι μικρή· δεν κάνει εκπτώσεις.

Καλεί τον άνθρωπο να απομακρυνθεί από την απαξίωση του “τίποτα”, να μη δέχεται άδειες εξόδου ούτε όρους επιβίωσης από όσους τρέφονται από τον φόβο του.

Ο δήμιος δεν είναι δυνατός από μόνος του. Η δύναμή του βρίσκεται στη δειλία όσων τον προσκυνούν.

Η συναισθηματική του νοημοσύνη είναι ανύπαρκτη· δεν ξέρει την αγάπη ούτε τη σύνδεση.

Ξέρει μόνο το μαστίγιο.

Και ηδονίζεται κάθε φορά που βλέπει τον φόβο να χαράζεται στο πρόσωπο του άλλου.

Μα όλα αυτά είναι αέρας. Ένα οικοδόμημα χωρίς βάσεις.

Και χτίστηκε από τα ίδια τα χέρια εκείνου που τώρα υποφέρει.

Το ερώτημα είναι ένα:
Τι μήνυμα θα μεταφέρεις στα παιδιά σου;
Αν δεν σπάσεις εσύ τον κύκλο, ο τρόμος αναπαράγεται.

Η απαξίωση είναι δηλητήριο που περνά από γενιά σε γενιά.

Η εικόνα λέει χίλιες λέξεις:
ή θα ζήσεις ελεύθερος,
ή θα συνεχίσεις να προσκυνάς τον δήμιό σου.

Η επιλογή είναι πάντα δική σου.
Δώσε του το μάθημα που του αξίζει.