vima365

Της Αικ.Γ.Δασκαλοπούλου

Η πρόσφατη εμφάνιση ενός λύκου στο Αιγάλεω- Ποικίλο Όρος, στα όρια της Δυτικής Αττικής και κοντά στον αστικό ιστό, προκάλεσε έκπληξη και συζητήσεις. Η παρουσία ενός τόσο εμβληματικού άγριου ζώου μέσα σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της χώρας αποτελεί γεγονός με πολλαπλές αναγνώσεις, από τη μία, ένα σημάδι ελπίδας για το περιβάλλον, και από την άλλη, μια υπενθύμιση των ορίων και των προκλήσεων της συνύπαρξης ανθρώπου και άγριας ζωής.

Μια ανάσα άγριας φύσης στην πόλη

Η εμφάνιση του λύκου δείχνει ότι τα οικοσυστήματα γύρω από την Αθήνα, παρά την πίεση της αστικοποίησης, εξακολουθούν να διαθέτουν ζωτικό χώρο για την άγρια ζωή. Οι ορεινοί όγκοι της Πάρνηθας και του Αιγάλεω- Ποικίλου, συνδεδεμένοι μέσω φυσικών διαδρόμων, λειτουργούν ως «γέφυρες» για τη μετακίνηση ειδών που στο παρελθόν θεωρούνταν αποκομμένα από την Αττική. Πρόκειται για ένδειξη ότι η φύση διατηρεί ακόμη αντοχές και δυνατότητες ανάκαμψης, ιδιαίτερα μετά από δεκαετίες περιβαλλοντικών πιέσεων και πυρκαγιών.

Ο λύκος είναι ανώτατος θηρευτής, είδος-δείκτης της υγείας ενός οικοσυστήματος. Η παρουσία του σηματοδοτεί ότι η τροφική αλυσίδα μπορεί να λειτουργεί ακόμη ισορροπημένα, με επαρκή πληθυσμό θηραμάτων και σχετική περιβαλλοντική σταθερότητα. Ταυτόχρονα, η επιστροφή τέτοιων ειδών κοντά στον άνθρωπο αναδεικνύει μια νέα πραγματικότητα: η φύση δεν είναι «κάπου έξω», αλλά διεκδικεί παρουσία ακόμη και δίπλα στην πόλη.

Οικολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις

Η θετική πλευρά αυτής της εξέλιξης αφορά τη βιοποικιλότητα και την οικολογική ισορροπία. Οι θηρευτές, όπως ο λύκος, συμβάλλουν στη ρύθμιση των πληθυσμών των φυτοφάγων ειδών, αποτρέπουν την υπερβόσκηση και ενισχύουν τη φυσική αναγέννηση των δασών. Επιπλέον, η εμφάνιση ενός τέτοιου ζώου μπορεί να λειτουργήσει ως αφορμή για περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, εκπαίδευση και συνεργασία ανάμεσα σε φορείς, πολίτες και επιστήμονες.

Ωστόσο, η συνύπαρξη με την άγρια ζωή μέσα ή κοντά στον αστικό ιστό δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Το ζώο κινδυνεύει από την έλλειψη τροφής, την κυκλοφορία οχημάτων, τη ρύπανση και την ανθρώπινη δραστηριότητα. Παράλληλα, η απουσία ενημέρωσης μπορεί να οδηγήσει σε φόβο, παρανοήσεις ή και επιθετικές συμπεριφορές από κατοίκους που δεν γνωρίζουν πώς να αντιδράσουν υπεύθυνα. Οι κίνδυνοι δεν είναι μόνο για τον άνθρωπο, αλλά κυρίως για το ίδιο το ζώο, που βρίσκεται σε περιβάλλον ασυνήθιστο και αφιλόξενο για την επιβίωσή του.

Η πρόκληση για την Αττική είναι να εξισορροπήσει τον αστικό σχεδιασμό με την ανάγκη διατήρησης φυσικών διαδρόμων και βιότοπων. Οι περιοχές όπως το Αιγάλεω- Ποικίλο Όρος, η Πάρνηθα και το Σχιστό μπορούν να λειτουργήσουν ως πυρήνες ενός δικτύου «αστικής άγριας φύσης», εφόσον υπάρξει συντονισμός και περιβαλλοντική στρατηγική που να προβλέπει τέτοιες πιθανές επιστροφές ειδών.

Μια νέα σχέση με τη φύση

Η παρουσία του λύκου στην Αττική δεν είναι απλώς ένα παράδοξο περιστατικό, αλλά μια ευκαιρία επαναπροσδιορισμού της σχέσης μας με τη φύση. Αντί να αντιμετωπίζουμε τον άγριο κόσμο ως εισβολέα, μπορούμε να τον δούμε ως ένδειξη ζωής, ισορροπίας και ανθεκτικότητας. Το ζητούμενο είναι η γνώση, η ψυχραιμία και η υπεύθυνη συμπεριφορά, να μάθουμε πώς να ζούμε πλάι σε αυτήν την άγρια πνοή που, παρά τις δυσκολίες, συνεχίζει να επιμένει στα όρια της πόλης.

Εικόνα: Διαδίκτυον