vima365

Το άγαλμα του «Ευριπίου Ποσειδώνα»συνδέεται με τη λατρεία του θεού στη Χαλκίδα. Είχε μείνει αιώνες στη θάλασσα και ανασύρθηκε από τον Εύριπο, τη στενή λωρίδα που χωρίζει την Εύβοια από την ηπειρωτική Ελλάδα.

Βρέθηκε εκει που στις δίνες του «στροβιλιζόταν» ο θεός με τη νύμφη των πηγών και των νερών Αρέθουσα (Ψευδοησιόδειο απόσπασμα).

Η όμορφη νυμφη περιφερόταν στις ακτές του Ευβοικού κόλπου, εκεί κοντά που είναι σήμερα η παλιά γέφυρα της Χαλκίδας .

Εκεί την είδε ο Ποσειδώνας που την παρακολουθούσε και την έκανε δική του …..

Η Αρέθουσα μόλις έμεινε μόνη και έρημη αισθάνθηκε ντροπή και θλίψη. Περιφερόταν στις παραλίες απαρηγόρητη και δυστυχισμένη. Τότε την είδε η Ήρα και την συμπόνεσε, και για να σταματήσει το μαρτύριό της , την μεταμόρφωσε σε πηγή.

Αυτή είναι η περίφημη πηγή της Αρέθουσας (άρδω = ποτίζω).

Το νερό της αν και είναι ελαφριά υφάλμηρο είναι πόσιμο. Οι νέοι της Χαλκίδας το έπιναν καθώς πίστευαν πως τους έδινε δύναμη και τους έκανε γενναίους

Σύμφωνα με τον Αθηναίο (Δειπνοσοφιστές), στη λίμνη της πηγής ζούσαν ψάρια και ο Αιλιανός αναφέρει πως ήταν χέλια και τα θεωρούσαν ιερά.

Το άγαλμα του Ποσειδώνα είναι του 1ου αι πΧ, στο νέο Αχαιολογικό Μουσείο της Χαλκίδας που ονομάζεται Αρέθουσα .

Ηταν το παλαιό εργοστάσιο οινοποιίας που το μετέτρεψαν σε ένα καλαίσθητο και σύγχρονο μουσείο.