[Ρούχα που είχαν συγκεντρώσει οι Βαρωσιώτες ως βοήθεια για τους πρόσφυγες της Κερύνειας κατά την πρώτη φάση της εισβολής βρίσκονται ακόμη στο Λύκειο Ελληνίδων της Αμμοχώστου.
Κείμενο και Φωτογραφία: Κώστας Κωνσταντίνου/εφημερίδα «Πολίτης»]
`Αναστασία Ε. Κόκκινου – Σπαρτη
Θεατρικὸ
Ροῦχα στὸ θέατρο τῆς Ἀμμοχώστου
πενήντα χρόνια τώρα σκονισμένα
σωμάτων σχήματα ἔχουν φυλαγμένα
χεράκια ἐπίμονα πικρὰ τοῦ νόστου.
Ἄ, καὶ λουσμένα νά ’ντυναν τὸ δίκιο
σὰν τὰ βραχάκια τὸ ἀρχαῖο τὸ κύμα
ψάλε, μικρέ, ἐπίμονα τὴ ρίμα
ἐπίμονα, σὰν ἄλλο ἀπολυτίκιο.
Ὁ Ἅγιος Ἀγνοούμενος γιορτάζει
μέσα στοῦ Ἁη-Λιᾶ τὸ ἄδειο ἐρημοκκλήσι
ματώνει ὁ ἑσπερινὸς τὴ δύση·
κομμοὺς πενήντα ἡ μάνα του συνάζει
στῆς τραγωδίας τὴν πληγὴ μελίσσι
κι ὁ ἀπὸ μηχανῆς θεὸς σκουριάζει.
20-7-2024
***
Τὸ βιολὶ στὴν Ἀμμόχωστο
τοῦ Γιάννη Κιαγιᾶ
Τὸ βιολὶ στὴν Ἀμμόχωστο
τόσα χρόνια τί παίζει
καὶ λυγάει τὸ τραγούδι του
τ’ ἀδειανὸ τὸ τραπέζι.
Καὶ μετράει κι ἀπόκαμε
παιδικὸς μετρονόμος
τόσο ἀργὸς κι ἀδιάφορος
ὁ ἀνθρώπινος νόμος.
Δοξαριὲς ποὺ στερήθηκα
μόνες κι ἐγκλωβισμένες
ἀπὸ κεῖ ποὺ γεννήθηκα
μὲ καλοῦν βραχνιασμένες
καὶ γυρεύουν τὰ χέρια μου
ν’ ἀκουστεῖ τὸ φινάλε,
σὲ ζητῶ, κυρ-Ἀλέξανδρε,
ἀπ’ τὴ Σκιάθο σου ψάλε,
στὸ γαλάζιο σου τὸ χαρτὶ
ἄλλο διήγημα δός μου
νά ’χουν κάπου ἐδῶ τελειωμὸ
τὰ πάθια κι οἱ καημοὶ τοῦ κόσμου…
Greek
Arabic
Chinese (Simplified)
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Portuguese
Russian
Spanish