Ελευσίνα……. Βουτιά στην αρχαιότητα
Πριν από 2.447 χρόνια η κατασκευή μιας γέφυρας στην Ελευσίνα… Βουτιά στην αρχαιότητα για να δούμε εκείνο το ψήφισμα της Βουλής και του Δήμου των Αθηναίων, με το οποίο αποφασίζουν το 422/21 π.Χ. την κατασκευή γέφυρας σε έναν από τους δύο χειμάρρους στην περιοχή της Ελευσίνας.
Αυτοί οι δυο χείμαρροι ονομάζονταν Ρειτοί και η γέφυρα έπρεπε να γίνει σε αυτόν που έρρεε ανατολικότερα της Ελευσίνας και σχημάτιζε τη σημερινή λίμνη (ή λιμνοθάλασσα) Κουμουνδούρου στα σύνορα του σύγχρονου Δήμου Χαϊδαρίου με τον Δήμο Ασπροπύργου.
Το ψήφισμα, γραμμένο σε στήλη λευκού μαρμάρου, όπου απεικονίζονται η θεά Δήμητρα και η Κόρη, ο ιερέας Εύμολπος και η θεά Αθηνά (φωτ), είναι πολύ γνωστό στους επαΐοντες.

Αναφέρεται συχνά στις επιστημονικές δημοσιεύσεις κι έχει δημοσιευτεί και στον πολύ αξιόλογο Ιστότοπο του Δήμου Χαϊδαρίου, καθώς και στον Ιστότοπο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας στο τμήμα
«Αρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία: Όψεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των αρχαίων Ελλήνων» με επιμέλεια και μετάφραση του επιγραφολόγου Άγγελου Π. Ματθαίου, από όπου αντλούμε και τις περισσότερες πληροφορίες.
Ιδού το κείμενο στα νεοελληνικά:
«Ο Πρέπις Ευφήρου εγραμμάτευε· απόφαση της βουλής και του δήμου· η Αιγηίς φυλή επρυτάνευε, ο Πρέπις εγραμμάτευε, ο Πατροκλής επεστάτει· πρόταση του Θεαίου· να κτισθεί γέφυρα στον Ρειτό, εκείνον που έρχεται από την πόλη χρησιμοποιώντας λίθους από την Ελευσίνα, που αφαιρέθηκαν από τον αρχαίο ναό της Δήμητρος και της Κόρης και δεν χρησιμοποιήθηκαν για την οικοδόμηση του τείχους της Ελευσίνος· η γέφυρα θα κατασκευασθεί, για να μεταφέρουν ασφαλέστατα οι ιέρειες των δύο θεών τα ιερά· το πλάτος της να το κάνουν πέντε πόδες (περίπου 1,50 μ.), ώστε να μην είναι δυνατόν να περνούν άμαξες από αυτήν, αλλά οι διαβάτες να μπορούν να βαδίζουν απρόσκοπτα, για να συμμετέχουν στις ιεροπραξίες· η κάλυψη των εκροών του Ρειτού να γίνει συμφώνως προς τη συγγραφή υποχρεώσεων, την οποία θα συντάξει ο αρχιτέκτων του έργου Δημομέλης· εάν δεν υπάρχουν [- – -]». Το κάτω μέρος της στήλης, που φυλάσσεται στο Μουσείο της Ελευσίνας, είναι σπασμένο.
Αυτά αποφάσιζαν οι Αθηναίοι όχι μόνο για τη διευκόλυνση των τελετουργιών αλλά και «για να περπατούν απρόσκοπτα οι διαβάτες» δίχως ενοχλητικά τροχοφόρα!

Και ας μην πει κανείς ότι αυτά γίνονταν στον λεγόμενο «χρυσό αιώνα» του Περικλέους, γιατί εκείνον τον καιρό η κατάσταση ήταν εξαιρετικά δύσκολη.
Τον Μάρτιο του 421, με την εύθραυστη Ειρήνη του Νικία, είχε μόλις λήξει η πρώτη φάση του τρομερού Πελοποννησιακού Πολέμου (431-421).

Στη διάρκεια αυτής της καταστροφικής δεκαετίας είχε ξεσπάσει τρεις φορές ο Λοιμός των Αθηνών (επιδημία τύφου, σύμφωνα με τις νεότερες έρευνες) με χιλιάδες νεκρούς: το 430, το 429 π.Χ., όταν πέθανε και ο Περικλής, και τον χειμώνα του 427/426 π.Χ.
Όμως η Βουλή και ο Δήμος μεριμνούσαν για δημόσια έργα.
«Από αυτή τη γέφυρα δεν σώζονται ίχνη· αντιθέτως σώζεται μέχρι σήμερα γέφυρα των ρωμαϊκών χρόνων, που χτίστηκε επί Αδριανού.
Ο αυτοκράτωρ κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του στην πόλη των Αθηνών, οπότε και μυήθηκε στα Ελευσίνια Μυστήρια, επειδή πλημμύρισε η Ελευσίνα από την υπερχείλιση του Κηφισού, παρήγγειλε να κατασκευασθεί γέφυρα» γράφει ο Άγγελος Π. Ματθαίου.
Δυο πληροφορίες ακόμα.
Η λίμνη-λιμνοθάλασσα Κουμουνδούρου βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας, πολύ κοντά στις BA ακτές του κόλπου της Ελευσίνας, από τις οποίες τις χωρίζει η πολύπαθη Εθνική οδός Αθηνών-Κορίνθου.
Το νερό της είναι υφάλμυρο καθώς εισχωρεί σε αυτή θαλασσινό νερό. Αποτελεί σημαντικό οικοσύστημα και είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα Natura 2000.
Παρόλα αυτά, η θέση της μέσα στην βιομηχανική ζώνη Σκαραμαγκά – Ασπροπύργου και η παντελής έλλειψη κρατικής φροντίδας επί δεκαετίες είχαν ως αποτέλεσμα να μολυνθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Σήμερα, η λίμνη τείνει να μετατραπεί σε τοξικό βούρκο (δυστυχώς, το «τείνει» πρέπει να διαβαστεί: «έχει») και οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν την κατάσταση μη αναστρέψιμη.
Η Ελευσίνα απέχει 15 χλμ από τη Μάνδρα Αττικής. ΜΚ
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφου εγκριθεί πρώτα απο τον διαχειριστή για την αποφυγή υβριστικού η προσβλητικού περιεχομένου.