Ο πιτσιρικάς της φωτογραφίας, που κρατάει σφιχτά το σχολικό βιβλίο, διαισθάνεται ότι πρόκειται για κάτι πολύτιμο.
Την ίδια, συνειδητή ωστόσο άποψη ειχε και ο Ε. Παπανούτσος όταν σχεδίαζε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση το 1964 επί Γ. Παπανδρέου, θεωρώντας ότι η μόρφωση είναι δικαίωμα για όλους.

Οι προτάσεις του προέβλεπαν, μεταξύ άλλων,
δωρεάν παιδεία για όλες τις βαθμίδες που σήμαινε
δωρεάν βιβλία και κατάργηση της εισφοράς για την εγγραφή στο Γυμνάσιο και το Πανεπιστήμιο
(ειδικά για το τελευταίο το ποσόν ισοδυναμούσε με τον μισθό ενός δημοσίου υπαλληλου).
Δωρεάν σίτιση και μεταφορά μαθητών.
Εισαγωγή νέων μαθημάτων, όπως Φιλοσοφία, Ψυχολογία, Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος, Σεξουαλική Αγωγή.
Ιδρυση Παιδαγωγικού Ινστιτούτου με πρώτο πρόεδρο τον Κακριδή.
Καθιέρωση της Δημοτικής στο Δημοτικό και ισότιμη με την καθαρεύουσα στο Γυμνάσιο-Λύκειο.
Η μεταρρύθμισή του πολεμήθηκε άγρια από την ΕΡΕ και τους θρησκευτικούς κύκλους.
Η Ιερά Συνοδος ζήτησε όχι μόνο την αποπομπή αλλά και τον αφορισμό του, με την αιτιολογία ότι οι προτάσεις τους ήταν αντεθνικές και συνέβαλαν στην αθεΐα.
Η αμέσως επόμενη κυβέρνηση των αποστατών πολτοποίησε τα βιβλία και άρχισε το ξήλωμα που ολοκληρώθηκε με την Χούντα.
Εκτοτε πάγια εκπαιδευτική πολιτική είναι το ράβε ξήλωνε, γιατί κανένας Υπουργός Παιδείας δεν είχε όραμα.
Ο Παπανούτσος (που πέθανε σαν σήμερα)
συνδύαζε τον φιλοσοφικό στοχασμό με την ρεαλιστκή και αποτελεσματική δραση..
Ηξερε ότι «δεν μπορείς να μιλάς για ωκεανό σε έναν βάτραχο του πηγαδιού».
****αξιοπρόσεκτα σχόλια:
–Ολες οι άλλες αλλαγές που επιχειρήθηκαν κατά καιρούς υπήρξαν απλώς πειράματα στου κασίδη το κεφάλι. Ενας από τους λογους είναι ότι ουτε οι στενοί συνεργατες των υπουργών δεν διαθέτουν μια προσωπικότητα ανάλογη του Παπανούτσου. Επιλεγονται με στενά κομματικά κριτήρια και εξυπηρετούν μονο πελατειακές σχέσεις, πχ . πώς θα απορροφηθούν τα κονδύλια της ΕΕ βολεύοντας ημετέρους.
–Κανένας άλλος Υπουργός Παιδείας δεν είχε όραμα … Μη πω ότι στη λέξη όραμα πάει ο νους τους στον Αη-Παΐσιο…
–Οσο η γνώση απαξιωνεται και αντικαθίσταται από άλλες «αξίες» (επιτυχία, κερδος κλπ) δεν θα ερθει ποτε των ποτων
— Ξερεις ποιο ειναι το θλιβερο; οτι την μεταρρύθμιση την πολεμησαν ο Π, Κανελλόπουλος και ο Τσατσος που υποτιθεται οτι ειχαν πνευματικό ανάστημα . Δυστυχώς κι αυτοί θεωρησαν σημαντικότερη την κομματική υπακοή
σχόλιο του Θωμάς Νούσιας:
Την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1964 την έζησα ως μαθητής. Εμπνευστές της ήταν ο γ.γ. του Υπουργείου Παιδείας Ευάγγελος Παπανούτσος και ο υφυπουργός Λουκής Ακρίτας, που ουσιαστικά ήταν υπουργός γιατί τον τίτλο του υπουργού Παιδείας μόνο συμβολικά τον κρατούσε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου.
Πράγματι ο Κανελλόπουλος, που τότε ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έκανε σκληρή αντιπολίτευση γιατί δεν μπορούσε να πάει κόντρα στους ακροδεξιούς της ΕΡΕ. Προοδευτικός έγινε μετά την μεταπολίτευση. Η στάση του Τσάτσου δεν αποτελούσε καμιά έκπληξη.
Πάντα αρτηριοσκληρωτικός ήταν ως πολιτικός, ενώ επί χούντας χειροκροτούσε τον δικτάτορα Παπαδόπουλο μέσα στην Ακαδημία Αθηνών και στα γεγονότα του Πολυτεχνείου μιλούσε απαξιωτικά για τους εξεγερμένους φοιτητές. Αντίθετοι όμως στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ήταν και πολλοί δεξιοί βουλευτές και υπουργοί της Ένωσης Κέντρου.
Ήταν αυτοί που πίεζαν τον Παπανδρέου να ακολουθεί δεξιές πολιτικές σε πολλά θέματα και οι οποίοι τελικά τον ανέτρεψαν το καλοκαίρι του 1965. Οι πολέμιοι της μεταρρύθμισης αποκαλούσαν τον Παπανδρέου συνοδοιπόρο των αριστερών και προσπαθούσαν να γελοιοποιήσουν τις καινοτομίες όπως η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας και η διδασκαλία αρχαίων συγγραφέων από μετάφραση στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου.
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφου εγκριθεί πρώτα απο τον διαχειριστή για την αποφυγή υβριστικού η προσβλητικού περιεχομένου.