ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Καλεσμένος Γιώργος Τζιόκας
Συνεντευξη Σταθη Λιωτη
Σταθης Λιωτης : Όταν μου ζητήθηκε από τον εκλεκτό κύριο Καρακωστα να πάρω συνέντευξη από έναν εικαστικό ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση-πρόκληση!
Ανέκαθεν ήθελα να μιλήσω με ένα ζωγράφο και να του θέσω κάποιες σκέψεις και ερωτησεις μου για την τέχνη και τη ζωγραφική!
Η τύχη μου μεγάλη καθώς ο ζωγράφος αυτός ήταν ο κύριος Τζιωκας! Ας απολαύσουμε τις χειμαρρώδεις και μεστων νοημάτων αποκρίσεις του!
Σταθης Λιωτης : Διαβάζοντας το πλούσιο βιογραφικό σας στάθηκα στην παράγραφο που λέει ότι η πρώτη σας έκθεση ζωγραφικής έγινε όταν ήσασταν 21 χρόνων!
Πως διαχειρίζεται κάτι τόσο σημαντικό ένα νέο άτομο; Τι επίδραση είχε στην υπόλοιπη ζωή σας;
Γιώργος Τζιόκας : Η αλήθεια είναι πως εκείνο τον καιρό δεν είχα συνειδητοποίηση τι ακριβώς έκανα. Το θεωρούσα φυσικό αφού ζωγράφιζα να τα δείξω στον κόσμο.
Αν και είχα μια έμφυτη ωριμότητα πάρα τα είκοσι μου χρόνια ωστόσο η επιτυχία της εκθέσεως δεν σου κρύβω πως μου έδωσε την ψευδαίσθηση πως ο δρόμος είναι ανοιχτός και εύκολος
Πολύ σύντομα όταν ήρθα στην Αθήνα κατάλαβα πως χρειάζεται υπομονή και δύναμη για να διαβείς το μοναχικό δρόμο της τέχνης.
Ευτυχώς τα είχα και τα δυο κι ετσι κατάφερα να φτάσω μέχρι εδώ. !
Σταθης Λιωτης : Είχατε τη χαρά να ζωγραφίσετε ποιήματα του Ελυτη με την έγκριση του! Πείτε μας δυο λόγια για τη γνωριμία σας με το μεγάλο μας ποιητή!
Γιώργος Τζιόκας : Η σχέση μου με την ποίηση του Ελύτη(όπως και με τη μουσική του Μ Χατζιδάκι) άρχισε πολύ νωρίς από τα γυμνασιακά μου κι ολας χρόνια όταν πρωτοδιάβασα το Αξιον Εστι. Ειχα την αίσθηση πως από κάπου το ξέρω και καταλάβαινα τα κρυφά νοήματα.
Αν και ήταν πολύ δύσκολο για την εποχή εκείνη αφού η ποίηση τότε δεν νοούνταν χωρίς ομοιοκαταληξία. Πολύ αργότερα όταν συνάντησα τον Ποιητή ηταν σαν τον γνώριζα από πάντα και σύντομα οι σκέψεις μου πήραν σαρκα και οστά μέσα από είκοσι πίνακες.
Η απλότητα και η γενναιοδωρία του με συνοδεύει μέχρι σήμερα. Και είμαι ευγνώμων.

Σταθης Λιωτης : Τι μπορεί να προσφέρει η ζωγραφική και η τέχνη γενικότερα στο σημερινό «ρομποτοποιημενο» άνθρωπο;
Γιώργος Τζιόκας : Η ζωγραφική και όλες οι μορφές τέχνης είναι διαχρονικά η ταυτότητα ης κάθε εποχής. Σήμερα σε μια εποχή τόσο απρόσωπη και σκληρή ακόμα και η τέχνη αδυνατεί να επιτελέσει τον προορισμό της. Όμως τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς τέχνη.
Η τεχνολογία και η υποτιθέμενη εξέλιξη και όλα τα συναφή έρχονται και παρέρχονται.
Αντίθετα η τέχνη παραμένει ένα σταθερό σημείο αναφοράς και καταφύγιο πνευματικής ανάτασης.
Σταθης Λιωτης : Βλέποντας τα έργα σας είδα ότι ακολουθείτε μια ας το πούμε παραδοσιακή σχολή (έξω από κυβισμούς,μοντερνικότητες κλπ)! Τι απήχηση έχει το έργο σας στους νέους ανθρώπους;

Γιώργος Τζιόκας : Μου άρεσε πολύ που χρησιμοποιήσατε μια ασυνήθιστη λέξη «μοντερνικοτητες» γιατί νομίζω πως είναι πολύ ποιο κοντά στην πραγματικότητα από το μοντέρνος.
Η προσωπική γραφή των έργων μου έχει να κάνει με τη διαμόρφωσή του χαρακτήρα μου και την άποψη που έχω για τα πράγματα.
Έξω από νόρμες, σχολές και τεχνοτροπίες προσπαθώ να εκφράσω τα δικά μου συναισθήματα όπως εγώ τα νοιώθω διατηρώντας την προσωπική μου ελευθέρια. .
Η καθολική αποδοχή του έργου μου από το κοινό σημαίνει πως άγγιξα ευαίσθητες χορδές των άλλων.
Το γεγονός ότι εχει πουληθεί διαχρονικά το 90/00 του εργου μου δε νομίζω πως είναι τυχαίο.
Σταθης Λιωτης : Ποια είναι η γνώμη σας για τη μοντέρνα ζωγραφική;
Γιώργος Τζιόκας : Αυτό που συχνά αποκαλούμε μοντέρνα ζωγραφική, δεν είναι τίποτα άλλο πάρα μια προσπάθεια να πούμε τα ιδια πράγματα με έναν άλλο τρόπο.
Το κακό είναι πως πολλοί νέοι ζωγράφοι ξεκινούν από εκεί που έφτασαν ο Πικάσο ο Νταλί και άλλοι σπουδαίοι δημιουργοί αγνοώντας τη διαδρομή που πρέπει να κάνεις Δεν μπορείς να κάνεις μοντέρνα ζωγραφική χωρίς να γνωρίζεις την κλασική.
Πρέπει να γνωρίσεις την ορατή πλευρά των πραγμάτων για να κατανόησης την αθεατη. Ίσως γι αυτό πολλά από τα μοντέρνα έργα είχαν περιορισμένη διάρκεια.

Σταθης Λιωτης : Υπήρχαν ζωγράφοι από τους οποίους επηρεαστήκατε;
Γιώργος Τζιόκας : Η ζωγραφική συνυπάρχει αιώνες τώρα με τον άνθρωπο άρρηκτα συνδεδεμένη με την πορεία του.
Συνεπώς είναι δύσκολο να υπάρξει παρθενογένεση. Λίγο πολύ τα πρώτα ακούσματα οι πρώτες εικόνες που έχουμε απ τα παιδικά μας χρόνια επηρεάζουν και τα θέλω μας. Φυσικά η γνωση είναι αυτή που θα καθορίσει την πορεία μας και αναλογα με τα βιώματα μας επιλέγουμε.
Εγώ είχα την τύχη να έχω μια πλούσια βιβλιοθήκη και γνώρισα πολύ μικρός τους μεγάλους ζωγράφους.
Από την αρχή σχεδόν ταυτίστηκα με τις θλιμμένες γυναίκες του Μοντιλιάνι, πέρασαν μέσα μου και ήταν σαν η άλλη ταυτότητα μου.
Σταθης Λιωτης : Πως αντιμετωπίζει η κοινωνία έναν ευαίσθητο καλλιτέχνη;
Γιώργος Τζιόκας : Ανεκαθεν η κοινωνία ήταν σκληρή απέναντι στους ανθρώπους με κάποιες ιδιαιτερότητες.
Οι καλλιτέχνες από τη φύση τους είναι κάπως ξεχωριστοί όμως έχω την αίσθηση κρίνοντας βέβαια κι απ τον εαυτό μου πως γενικά είναι αποδεκτοί.
Φυσικά υπάρχουν και οι ακραίες περιπτώσεις που πληγώνουν βαθιά.
;

Σταθης Λιωτης : Ποιες χαρές και ποιες λύπες σας άφησε η ενασχόληση σας με τη ζωγραφική!
Γιώργος Τζιόκας : Πρωσοπικα εισέπραξα απλόχερά τη χαρά της αποδοχής .Η αποδοχή είναι ενα κεφάλαιο που ανατοκίζεται συνεχώς για της σκληρές μέρες της ατέλειωτης μοναξιάς του καλλιτέχνη.
Κι όση χαρά δίνει η αποδοχή άλλη τόση απογοήτευσή δίνει η απόρριψή. Η ποιο σκληρή στιγμή για το ζωγράφο είναι όταν εκθέτει τα έργα του και στο τέλος δεν πουλάει κανένα.
Τότε είναι που χρειάζεται δύναμη για να το αντέξεις.
Σταθης Λιωτης : Στις 7 Δεκεμβρίου θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου σας στο μουσείο Γουλανδρη στην Αθήνα! Τι να περιμένουμε;
Γιώργος Τζιόκας : Η παρουσίαση ενός βιβλίου είναι πάντα μια σημαντική στιγμή για το δημιουργό του. Για μένα είναι η κορυφαία στιγμή της πραγματοποίησης ενός ονείρου.
Σ αυτό συνέβαλε σημαντικά ο εκδοτικός οίκος Δίφωνο που αγκάλιασε την προσπάθεια μου. Και κάθε φορά που πραγματοποιείται ένα όνειρο άλλο ένα πρέπει να μπαίνει στη Θέση του.
Στην παρουσίαση στις 7 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Γουλανδρή θα έχω την τιμή να παραστεί ο Συγγραφέας Γιάννης Ξανθουλης και ο έγκριτος τεχνοκριτικός Μάνος Στεφανίδης. Θα τραγουδήσει ο Βασίλης Λέκκας. Μ. Χατζιδάκι.
Σταθης Λιωτης : Έχετε ζήσει μια γεμάτη ζωή! Τι παρακαταθήκη αφήνετε στη νέα γενιά; Και πριν κλείσουμε αυτην την συνέντευξη θελω να σας ευχαριστώ θερμα για τον χρονο σας !
Γιώργος Τζιόκας : Ειχα την τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω σε εποχές όπου η ανθρώπινη επικοινωνία ήταν ο συνδετικός κρίκος της κοινωνίας.
Ήταν η εποχή που οι παρέες έγραψαν ιστορία. Σήμερα με τη βίαιη εισβολή του ιντερνέτ του τουιτερ και της τεχνίτης νοημοσύνης οι ανθρώπινες σχέσεις δυστυχώς τείνουν να εξαφανιστούν.
Αν είχα το δικαίωμα να δώσω μια συμβουλή στους νέους ανθρώπους θα τους έλεγα πως όσο ποιο γρήγορα αποστασιοποιηθούν από την υπερβολική χρήση της τεχνολογίας τόσο ποιο γρήγορα θα ξαναβρούν τη χαρά της συνεύρεσης. <Βλέπεις εναι και οι άλλοι.
Δε γίνεται αυτοί χωρίς εμάς ούτε εμείς χωρίς τους άλλους>
Ευχαριστώ το δημοσιογράφο κύριο Λιωτη και τη εφημερίδα σας VIMA365 που είχε την καλοσύνη να με φιλοξενήσει.
Γιώργος Τζιοκας
Σταθης Λιωτης : Πως μπορεί μια ζωή να χωρέσει σε 9 μόνο απαντήσεις!
Ας δώσουμε λοιπόν ραντεβού με τον εκλεκτό καλλιτέχνη στις 7 Δεκεμβρίου στο μουσείο Γουλανδρη στο Παγκράτι όπου θα λαβει χώρα η παρουσίαση του βιβλίου του «η σιωπή των σταθμών…μια ιστορία ζωής» από τις εκδόσεις «Διφωνο»!
Σταθης Λιωτης για το VIMA365
Οι φωτογραφίες προέρχονται απ’ το προσωπικό αρχείο του Γ.Τζιόκα.
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφου εγκριθεί πρώτα απο τον διαχειριστή για την αποφυγή υβριστικού η προσβλητικού περιεχομένου.