«Χαρά μεγάλη να συνοδοιπορώ, άλλη μια φορά με τον αγαπημένο μου φίλο Γιάννη, στον αγώνα χρέους του για αντίσταση μέσα από την τέχνη και το κοινωνικό τραγούδι. Η έμπνευση του στίχου γεννήθηκε από το τραγούδι ‘‘Τι όμορφη που είσαι όταν κλαίς’’ (στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης, μουσική: Στέλιος Χρυσίνης, 1η εκτέλεση 1953, Δημήτρης Ρουμελιώτης και Γιάννης Κυριαζής, 2η εκτέλεση 1954 από την αξεπέραστη Μαρίκα Νίνου). Φάνταζε τόσο παράλογος ο στίχος, που άγγιζε τα όρια του συγκλονιστικού… Πώς μπορείς να βλέπεις ομορφιά και να βρίσκεις χαρά μέσα στη δυστυχία του άλλου, πόσο μάλλον του ίδιου σου του συντρόφου. Αυτή η ανθρώπινη αγριότητα, που δεν κατάφεραν τα χρόνια του πολιτισμού να εξημερώσουν, βγαίνει μέχρι σήμερα, στην κακοποίηση, τη γυναικοκτονία, το φασισμό, την παγκοσμιοποίηση, γελώντας μας στον καθρέφτη.
ΦΤΑΝΕΙ! Αφιερωμένο με αλληλεγγύη στα κάθε λογής θύματα του κόσμου αυτού.»
Τάσος Κακλαμάνης