vima365

Η Σκιά του Ανδρικού Εαυτού …. Της Λιλίκας Άρνακη

Η Σκιά του Ανδρικού Εαυτού ….

     Της Λιλίκας Άρνακη

«Ο άντρας που φοβάται τη σκιά του, φοβάται την ψυχή του.»
Λιλίκα Άρνακη

Οι άντρες μεγαλώνουν με την ψευδαίσθηση πως η ευτυχία έχει τιμή. Μια βαθιά, κοινωνικά εμφυτευμένη πεποίθηση τούς οδηγεί να πιστεύουν ότι η αξία τους είναι συνάρτηση της αγοραστικής τους δύναμης και του status· ότι με τα χρήματα, την αναγνώριση και τη δύναμη θα γεμίσουν το κενό που δεν ονομάζεται.

Όμως αυτό το κενό είναι η άρνηση της ευάλωτης πλευράς τους — μια σιωπηλή τρύπα στην ψυχή, που προσπαθούν να καλύψουν με επιτεύγματα και σύμβολα ισχύος.

Μα η ευτυχία δεν αγοράζεται. Δεν τη φέρνουν οι κάρτες, ούτε τα σύμβολα κύρους.

Η αληθινή πληρότητα δεν βρίσκεται στο να έχω αλλά στο να είμαι.

Η ευτυχία δεν κατοικεί στην κατοχή, αλλά στη συμφιλίωση· στη συμφιλίωση με τον εαυτό, τις ατέλειες και την ανθρώπινη φύση.

Από μικροί μαθαίνουν πως οι άντρες δεν κλαίνε.

Η κοινωνία τους επιβάλλει μια εικόνα ακλόνητης δύναμης και συναισθηματικής ακαμψίας· τους μαθαίνει να στέκονται ακίνητοι, σκληροί, να μη δείχνουν αδυναμία.

Μα αυτή η σιωπή γίνεται φυλακή· εκεί όπου τα συναισθήματα κλειδώνονται και μετατρέπονται σε άγχος, οργή ή ασθένεια. Το δάκρυ όμως δεν είναι ήττα — είναι καθαρμός.

Είναι η στιγμή που ο φραγμός πέφτει, που η θλίψη αναγνωρίζεται ως μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας.

Είναι η στιγμή που ο άνθρωπος θυμάται πως έχει ψυχή· μια ψυχή που χρειάζεται έκφραση και λύτρωση, όχι καταπίεση.

Η αληθινή δύναμη δεν βρίσκεται στο να ελέγχεις τα πάντα, ούτε στο να κυριαρχείς στους άλλους, αλλά στο να αντέχεις να κοιτάζεις μέσα σου.

Να βλέπεις τη σκιά σου — όλες τις απωθημένες πλευρές, τους φόβους, την οργή, την ανεπάρκεια — χωρίς να τρομάζεις.

Η σκιά δεν είναι κάτι εξωτερικό· είναι η άγνωστη, απωθημένη πλευρά του εαυτού που ζητά αναγνώριση.

Κι όταν την κοιτάξεις κατάματα, χάνει την τρομακτική της δύναμη και μετατρέπεται σε φως.

Η αποδοχή της σκιάς δεν είναι αδυναμία· είναι η αρχή της ελευθερίας.

Όταν ο άντρας πάψει να κυνηγά την εικόνα — τον κοινωνικά αποδεκτό ρόλο του «ισχυρού» — και στραφεί προς την ουσία, τότε ολόκληρος θα σταθεί.

Όχι ως ρόλος, αλλά ως άνθρωπος· πολύπλοκος, ευάλωτος, δυνατός, και εν τέλει, ελεύθερος.

Γιατί η αντιμετώπιση της σκιάς κάνει τη διαφορά — ανάμεσα σε εκείνον που ζει, με πλήρη επαφή με τον εαυτό του και τον κόσμο, και σε εκείνον που απλώς επιβιώνει, κρύβοντας τον αληθινό του εαυτό πίσω από προσωπεία.

Η σκιά δεν είναι εχθρός· είναι ο καθρέφτης που περιμένει να τον αντικρίσουμε χωρίς φόβο.

Και μέσα σε αυτή την αντανάκλαση, ο άντρας βρίσκει τελικά την ψυχή του.

Λιλίκα Άρνακη

Για το VIMA365