vima365

Οι Ναΐτες ………. μια μεσαιωνική θρησκευτική-στρατιωτική οργάνωση – Απο τον Γρηγορη Τσουκαλη

Οι Ναΐτες ………. μια μεσαιωνική θρησκευτική-στρατιωτική οργάνωση 

   Απο τον Γρηγορη Τσουκαλα

Οι Ναΐτες ήταν μια μεσαιωνική θρησκευτική-στρατιωτική οργάνωση, ενώ οι Οθωμανοί ήταν η αυτοκρατορία που κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος του Βυζαντίου και της Μέσης Ανατολής.

Η κύρια σύγκρουσή τους, συνέβη κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών, όπου οι Ναΐτες, μαζί με άλλες οργανώσεις, πολεμούσαν εναντίον των Οθωμανών και άλλων ισλαμικών δυνάμεων για τον έλεγχο των Αγίων Τόπων. 

Κατά τα πρώτα εξήντα χρόνια της παρουσίας τους στο Αιγαίο, συγκρούονταν συχνά στη θάλασσα με τους Οθωμανούς και τους Αιγύπτιους, σε επιχειρήσεις που συνήθως κατέληγαν σε μάχες στην ξηρά (το 1365 στην Αλεξάνδρεια, το 1367 στη Συρία).

Στα τέλη του 14ου αιώνα ήταν σαφές ότι η ελπίδα ανακατάληψης των Αγίων Τόπων έσβηνε και ο Πάπας επέμενε να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην ανάσχεση της προέλασης των Οθωμανών στον Ελλαδικό χώρο, με το Τάγμα να επιδίδεται σε έναν λυσσαλέο αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του Σουλτάνου.

Το 1510, στη ναυμαχία της Αλεξανδρέττας, κατάφεραν να καταστρέψουν τον Αιγυπτιακό στόλο.

Το 1291 μετά την κατάληψη της Άκρας από τους μουσουλμάνους, της τελευταίας πόλης που είχε απομείνει σε χριστιανικά χέρια στη Μέση Ανατολή, το τάγμα των Ιωαννιτών ιπποτών μετέφερε προσωρινά το αρχηγείο του στο κάστρο Κολόσσι, στη Λεμεσό της Κύπρου.

Ακολούθως, το 1308, επί Μεγάλου Μαγίστρου Φουλκβέ του Βιλλαρέ, το τάγμα κατέλαβε το νησί της Ρόδου μετά από πρόταση του γενουάτη πειρατή Βινιόλο ντέι Βινιόλι, επεκτείνοντας μάλιστα την κυριαρχία του και στα υπόλοιπα Δωδεκάνησα.

Κατέκτησαν επίσης την Αλικαρνασσό της Μικράς Ασίας στην οποία έχτισαν κάστρο και συμμετείχαν στην αποτυχημένη προσπάθεια των χριστιανών να καταλάβουν τη Σμύρνη το 1345.

Οι Ιππότες φρόντισαν με εποικισμούς να ενισχύσουν το λατινικό στοιχείο των νησιών που κατέκτησαν, αλλά κράτησαν γενικά μετριοπαθή στάση απέναντι στο χριστιανικό πληθυσμό, ακόμα και ως προς την εκκλησιαστική πολιτική του Τάγματος, παρόλο που στη Ρόδο εγκαταστάθηκε από πολύ νωρίς λατίνος αρχιεπίσκοπος και η ορθόδοξη επισκοπή του νησιού χήρευε πιθανώς μέχρι και το β΄ τέταρτο του 15ου αι.

Δεν κράτησαν ωστόσο πάντα την ίδια στάση έναντι των Εβραίων της Ρόδου. Υπήρξε ακόμη και σχέδιο για την μεταφορά της έδρας του Τάγματος στη Νάξο, μετά την απώλεια της Ρόδου το 1522, η οποία όμως τελικά δεν τελεσφόρησε..

Η δράση τους στο χώρο αυτό εγκαινιάζεται με έναν από τους σημαντικότερους Μεγάλους Μαγίστρους του Τάγματος, τον Juan Fernandez de Heredia (1377-1396), ο οποίος στα πλαίσια της επιχείρησής του να εκστρατεύσει εναντίον των Αλβανών που κατείχαν την περίοδο αυτή μεγάλα τμήματα της Ηπείρου, «υπενοικίασε» το πριγκιπάτο της Αχαΐας από τη βασίλισσα Ιωάννα της Νάπολης για πέντε χρόνια πληρώνοντας ετησίως 4.000 δουκάτα.

Κατά τους σκοτεινούς Βυζαντινούς αιώνες (7ο -8ο μ.Χ.) η Λαμία δεν εμφανίζεται στις ιστορικές πηγές.

Ήταν η εποχή που η ηπειρωτική Ελλάδα είχε κατακλυστεί από Σλάβους. Από τον 9ο αιώνα (869-870 μ.Χ.) η πόλη εμφανίζεται στις πηγές ως Ζητούνι.

Το 1204 πέρασε στα χέρια των Φράγκων.

Ο «βασιλέας» Θεσσαλονίκης Βονιφάτιος Μομφερατικός, ίδρυσε εκεί τη Βαρονία του Ζητουνίου την οποία έδωσε στους Ιππότες του τάγματος του Ναού (στους περιβόητους Ναΐτες).

Οι Ναΐτες ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν την ανακατασκευή του κάστρου στο Ζητούνι.

Ο Ισαάκ Κομνηνός, Βυζαντινός κυβερνήτης του νησιού, εξεγέρθηκε εναντίον της βυζαντινής αυτοκρατορίας και αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας του νησιού.

Η αυτοκρατορία του, όμως, ήταν σύντομη αφού το 1191 οι δυνάμεις της Τρίτης Σταυροφορίας, υπό το βασιλιά Ριχάρδο Ι της Αγγλίας, κατέκτησαν το νησί.

Ο Ριχάρδος εκτίμησε τη στρατηγική σημασία της Κύπρου όσον αφορά τον ανεφοδιασμό των κρατών των Σταυροφόρων στη Συρία και την Παλαιστίνη.

Πρώτα μεταβίβασε την Κύπρο σε Τάγμα Ιπποτών, τους Ναΐτες, οι οποίοι την επέστρεψαν ύστερα από εξέγερση των Κυπρίων.

Στη συνέχεια το 1192 την πούλησε στον Γκυ ντε Λουζινιάν, τον πρώην βασιλιά της Ιερουσαλήμ.

Τo 1570 οι Οθωμανοί κατόρθωσαν να κατακτήσουν την Κύπρο προκαλώντας αρκετές σφαγές.

Το 1531 αποπειράθηκαν να καταλάβουν, χωρίς όμως επιτυχία, το κάστρο της Μεθώνης.