vima365

«Ευτυχία ή Ειρήνη;» Απο την Λιλικα Αρνακη

«Ευτυχία ή Ειρήνη;»

   Απο την Λιλικα Αρνακη

Κάθε μέρα αναρωτιέμαι τι κυνηγάω περισσότερο στη ζωή μου: την ευτυχία ή την ειρήνη. 

Η ευτυχία είναι σαν μια ηλιαχτίδα που διεισδύει ξαφνικά μέσα μου. Έρχεται έντονη, φωτεινή, με χρώματα και ήχους που γεμίζουν την καρδιά μου.

Όταν τη νιώθω, όλα μοιάζουν δυνατά, όλα είναι πιθανά. Αλλά όπως το φως του ήλιου που διασπάται πίσω από τα σύννεφα, έτσι και η ευτυχία φεύγει γρήγορα.

Αφήνει πίσω της ένα κενό, ένα μικρό κενό που με κάνει να θέλω κι άλλη, και μετά κι άλλη, και πάλι άλλη.

Η ειρήνη όμως είναι διαφορετική.

Δεν φωνάζει, δεν ζητά προσοχή. Μπαίνει αθόρυβα μέσα μου σαν αργή, βαθιά ανάσα.

Όταν την έχω, νιώθω ότι όλα τα πράγματα γύρω μου βρίσκονται στη θέση τους, ακόμα κι αν δεν έχω τίποτα ιδιαίτερο.

Η ειρήνη με γεμίζει χωρίς να απαιτεί τίποτα από μένα.

Είναι σαν μια θάλασσα που απλώνεται ατελείωτη, και μπορώ να κολυμπώ μέσα της χωρίς φόβο, χωρίς αγωνία.

Στην αρχή πίστευα ότι η ευτυχία ήταν ο στόχος μου.

Την κυνηγούσα σε χαρές, σε σχέσεις, σε επιτυχίες, σε ταξίδια.

Και την έβρισκα, για λίγο. Αλλά πάντα φεύγει, αφήνοντας πίσω την αίσθηση της αναζήτησης.

Τώρα καταλαβαίνω ότι η ειρήνη είναι η βάση για την αληθινή ευτυχία.

Δεν την αγοράζεις, δεν την επιδιώκεις σαν τρόπαιο.

Τη δημιουργείς μέσα σου, με αποδοχή, συγχώρεση, με ηρεμία απέναντι στις φουρτούνες της ζωής.

Τελικά, αν η ζωή μου είναι ένα ταξίδι, προτιμώ να βαδίζω μέσα στην ειρήνη. Η ευτυχία έρχεται μόνη της όταν η ψυχή είναι ήρεμη.

Και τότε καταλαβαίνω ότι δεν χρειάζεται να κυνηγάω τίποτα άλλο.

Όλα όσα θέλω βρίσκονται ήδη μέσα μου, σε αυτή τη βαθιά, ήσυχη θάλασσα που ονομάζεται ειρήνη.