Περιηγήσεις : Στο Μουσείο της Χαιρώνειας
Απο τον Φιλιππο Καρακωστα / ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ
Αυτος ο τοπος .. αυτη η γη … ποσα μυστικά κρύβει ;
Με διαφορετικη πολιτικη διαχείριση ΑληΘεια ποσο θα μπορούσε να ανυψώσει ακομα περισσότερο αυτην την μικρη κουκκίδα γης στον κοσμο μας με την προστασία και αναδειξη της ;;
Οταν βλέπουμε ως Έλληνες (στην πλειοψηφία αναφέρομαι ) ολα αυτα στα μουσεία , και αρχαιολογικούς χώρους …. με αδιαφορια … και τις περισσότερες φορες η Ταβέρνα και η καφετέρια ειναι αυτο μας ενδιαφέρει ;;;
Τοτε σκέπτομαι ;; Η απουσία της Εκμαθήσεις και γνώση της Ιστοριας μας . στα μικρα παιδια κυριως … Ποσο σοβαρο μαθησιακο και οχι μονο έγκλημα ειναι ;;;;
Και ενω οι Ξένους κατακλύζουν τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χωρους μας ..
Για τον κάτοικο ξενους κρατους η επίσκεψη στην Ελλαδα σημαίνει .. προγραμματισμένες επισκέψεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς τοπους ….
Και το αναφέρω αυτο γιατι σε συζητητή που ειχα με την φυλακα στο μουσείο στην Χαιρώνεια , μου ανεφερε οτι το 80% των επισκεπτων …είναι ξενων χωρων… Οι Ελληνες αδιαφορούν !!
ΑΛΛΑΓΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΛΘΕΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΛΛΑΖΑΜΕ ΝΟΟΤΡΟΠΟΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ .. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΘΑΥΜΑ
===============================================================================
Ιστορικα και αλλα στοιχεια
Τα εκθέματα του Μουσείου είναι πολύ σημαντικά και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, γλυπτά από τη Λιβαδειά και τη Χαιρώνεια (Κυβέλη, Δήμητρα, πορτραίτο αυτοκράτορα Αδριανού, Αθηνά Κραναία, λίθινη σφαίρα με ανάγλυφες μορφές Ηλίου και Σελήνης), κεραμική από προϊστορικές και ιστορικές θέσεις στην περιοχή της Χαιρώνειας, την Ελάτεια, τον Ορχομενό, τον Έξαρχο και τους Αγίους Θεοδώρους της Αντίκυρας, τεμάχια τοιχογραφιών μυκηναϊκών χρόνων από τον Ορχομενό, νομίσματα και όπλα από τον τύμβο των Μακεδόνων και το πολυάνδριο των Θηβαίων στη Χαιρώνεια.

Φωτο Πριν Μπουμε στο Μουσειο



Τα τελευταία χρόνια οι συλλογές του Μουσείου έχουν εμπλουτιστεί με τα ευρήματα των ανασκαφών της Εφορείας στον Ορχομενό, τη Λιβαδειά, το Βοιωτικό Κηφισό (εκτεταμένο νεκροταφείο αρχαϊκών χρόνων) και τη Χαιρώνεια (ρωμαϊκές αγροικίες, τάφοι των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων).
Στον περίβολο του Μουσείου υπάρχει συσσωρευμένο πλήθος επιγραφών και επιτυμβίων στηλών, αρχιτεκτονικά μέλη από μεγάλα ναϊκά οικοδομήματα και βάθρα από τη Χαιρώνεια, τη Λιβαδειά, την Ελάτεια, την Κορώνεια, τη Δαύλεια, τον Άγιο Βλάσιο και το Δίστομο.

Αξιομνημόνευτο είναι ακόμη ψηφιδωτό δάπεδο του 3ου αι. μ.Χ. με πλούσια γεωμετρική διακόσμηση σε ζώνες (ταινίες, ρόμβους, τεμνόμενους κύκλους, σπείρες, μαιάνδρους) και τις προσωποποιήσεις των τεσσάρων Εποχών του έτους. Το ψηφιδωτό, που βρέθηκε στη Χαιρώνεια το 1993, προς το παρόν στεγάζεται στην προκατασκευασμένη αποθήκη. Πρόθεση της Εφορείας στο πλαίσιο της επανέκθεσης είναι η τοποθέτησή του στον αύλειο χώρο του Μουσείου. Για το σκοπό αυτό ο Δήμος Χαιρώνειας προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει την εκπόνηση μελέτης για την κατασκευή στεγάστρου.




Ακόμη στον αύλειο χώρο υπάρχει σημαντικό ταφικό μνημείο του 2ου αι μ.Χ. (υπέργειος τάφος-οίκος με λάρνακες και δάπεδο από ψηφιδωτό), το οποίο αποκαλύφθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, κατά τις ανασκαφές του νεκροταφείου στο οποίο ανήκει και ο περίφημος Λέων ενώ ερευνήθηκε εκ νέου το 1990.
Συντάκτης
Έλενα Κουντούρη, αρχαιολόγος
http://odysseus.culture.gr/h
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Η Χαιρώνεια αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Όμηρο, με την ονομασία Άρνη και με βασιλιά της τον Αρηίθοο, στον κατάλογο των βοιωτικών πόλεων που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο.
Η Χαιρώνεια ήταν μέλος του «Κοινού των Βοιωτών», άλλοτε άσημη και εξαρτώμενη από τον Ορχομενό και άλλοτε ελεύθερη, πλούσια και ανθηρή (387-374 π.Χ.), κόβοντας και δικά της νομίσματα. Βρέθηκαν χάλκινα και ασημένια νομίσματα τα οποία από τη μία τους πλευρά έφεραν τη βοιωτική ασπίδα και ρόπαλο και από την άλλη τα γράμματα «ΧΑΙ» ή «ΧΑΙΡΩΝΕ».


Στα ιστορικά χρόνια και πριν από τη μάχη του 338 π.Χ. η Χαιρώνεια ελάχιστα μνημονεύεται. Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι ο Ξέρξης, ύστερα από τη μάχη των Θερμοπυλών, διέσχισε τη αρχαία Φωκίδα, πέρασε το στενό των παραποτάμιων (Βασιλικα, Πρ. Ηλίας και Ανθοχώρι) και έφτασε στον Πανοπέα (Άγιο Βλάση). Στην κάθοδό του αυτή ως τον Πανοπέα οι Πέρσες κατέστρεψαν τα πάντα, έκαψαν τις φωκικές πόλεις και κοντά σ’ αυτές και τη Χαιρώνεια.
Στην περιοχή της Χαιρώνειας έχουν γίνει οι εξής μάχες:
Το 447 π.χ. σύμφωνα με τον Θουκυδίδη τη Χαιρώνεια κατέλαβε ο Αθηναίος στρατηγός Τολμίδης με τη συνεργασία δημοκρατικών Βοιωτών, για ελάχιστο ωστόσο χρόνο.
Το 424 π.Χ. προσπάθησαν και πάλι οι Αθηναίοι να την καταλάβουν, με τη σύμπραξη των Δημοκρατικών του Ορχομενού, στον οποίον υπαγόταν η Χαιρώνεια, μα δεν τα κατάφεραν γιατί το σχέδιό τους προδόθηκε από τον Νικόμαχο από τον Πανοπέα.

Από τότε η στρατηγική θέση της Χαιρώνειας περιήλθε σε ολιγαρχικές βοιωτικές δυνάμεις.
Το 353 π.Χ.κατά τον Τρίτο Ιερό Πόλεμο η Χαιρώνεια πολιορκήθηκε από τον αρχηγό της Φωκίδας Ονόμαρχο, αλλά αντιστάθηκε με επιτυχία.
Ωστόσο, κατελήφθη αργότερα από τον γιο του Ονόμαρχου Φαληρέα.
Το 338 π.Χ. έγινε η μάχη της Χαιρώνειας μεταξύ Μακεδόνων και κυρίως Αθηναίων – Θηβαίων. Πρόκειται για μια από τις πιο πολυσυζητημένες μάχες στην ιστορία, όσον αφορά τον τρόπο διεξαγωγής της και, κυρίως, για την πολιτική σημασία της.
Το 245 π.Χ. οι Θηβαίοι, σύμμαχοι της Αχαϊκής συμπολιτείας, συγκρούονται στη Χαιρώνεια με στράτευμα της Αιτωλικής και, προτού φθάσει η βοήθεια των συμμάχων τους, παθαίνουν φοβερή πανωλεθρία. Χάνουν πάνω από 1.000 άνδρες με τον στρατηγό τους Αβαιόκριτο και αναγκάζονται να γίνουν μέλη της Αιτωλικής συμπολιτείας.

Το 146 π.Χ., οπότε όλη η Ελλάδα υποδουλώθηκε στους Ρωμαίους, ο Ρωμαίος στρατηγός Μέτελλος εξόντωσε στη Χαιρώνεια ένα στρατιωτικό τμήμα από 1.000 Αρκάδες, το οποίο, μετά την ήττα του στρατού της Αχαϊκής συμπολιτείας στη Σκάρφεια της Λοκρίδας, υποχωρούσε από την Ελάτεια προς την Πελοπόννησο.
Το 88 π.Χ. έγινε μάχη στη Χαιρώνεια μεταξύ του Ρωμαίου στρατηγού Βρεττίου Σούλα, του φιλόσοφου τυράννου της Αθήνας Αριστίωνα και του συμμάχου του Αρχελάου Καππαδόκη. Ο Αρχέλαος είχε σταλεί από τον βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη, ο οποίος είχε κυριαρχήσει σ’ όλη τη Μικρά Ασία, ώστε να εκδιώξει τους Ρωμαίους από την Ελλάδα κι εν συνεχεία να την καταλάβει.
Το 86 π.Χ. στη Χαιρώνεια έγινε πάλι μάχη μεταξύ των μιθριδατικών στρατευμάτων, με αρχηγούς τον Αρχέλαο και τον Ταξίλη, με 10 χιλιάδες πεζούς, 10 χιλιάδες ιππείς και 90 δρεπανοφόρα άρματα και του Λευκίου Κορνηλίου Σύλλα, αρχιστράτηγου των Ρωμαίων, με 15.000 πεζούς και 1.500 ιππείς.

Οι ρωμαϊκές δυνάμεις, με τη βοήθεια των Χαιρωνιτών, ανέβηκαν τη νύχτα από άγνωστο μονοπάτι στο βουνό Θούριο, κύκλωσαν τον μιθριδατικό στρατό και τους επιτέθηκαν. Μόνο 10 χιλιάδες πρόλαβαν και έφυγαν με τον Αρχέλαο στη Χαλκίδα.
Οι Ρωμαίοι έστησαν δύο τρόπαια, ένα κάτω στο κάμπο και ένα επάνω στο Θούριο, με ελληνική μάλιστα επιγραφή αφιερωμένη στους Χαιρωνίτες. Η επιγραφή αυτή έχει βρεθεί και εκτίθεται στο Μουσείο της Χαιρώνειας.
Βυζαντινή ιστορία


Στις 15 Μαρτίου 1311 έλαβε χώρα, στους ανατολικούς πρόποδες του βουνού «Θουρίου», η μάχη μεταξύ του τελευταίου Φράγκου Δούκα των Αθηνών-Θηβών, Βάρθερου Βρυέννιου Γ΄ με 6.400 πεζούς, 8.000 ιππείς και 700 Φράγκους ιππότες και της Καταλανικής Εταιρείας που κατείχε τον χώρο μπροστά από τα σημερινά χωριά Προσήλιο και Ρωμαϊκό και πίσω από βαλτωμένη έκταση με 4.000 ιππείς, 4.000 πεζούς και πολλούς αιχμαλώτους επιδέξιους τοξότες. Νίκησαν οι Καταλανοί. Με την ανέλπιστη αυτή πανωλεθρία και τον θάνατο του Βρυένιου, το Δουκάτο των Αθηνών – Θηβών πέρασε στα χέρια των Καταλανών, μέχρι το 1380.
Νεότερη και πρόσφατη ιστορία
Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821, στην περιοχή της Χαιρώνειας έγιναν δύο μάχες: στις 7 Ιουλίου 1823 ο Οδυσσέας Ανδρούτσος επιτέθηκε στον στρατοπεδευμένο στρατό του Τούρκου Μπερκοφτσαλή, ο οποίος, μαζί με τον Σελήμ Πασά, στις 13 Ιουνίου πυρπόλησε το μοναστήρι της Δαύλειας και το 1825 ο Γκούρας διέλυσε στη Χαιρώνεια το ιππικό του Αμπάς Πασά.

Μνημεία και αξιοθέατα
Το μαρμάρινο «Λιοντάρι της Χαιρώνειας». Χτίστηκε κατά τον Παυσανία, από τους Θηβαίους στη μνήμη των πεσόντων ανδρών του Ιερού Λόχου που ετάφησαν στον χώρο αυτόν, μετά τη νίκη του Φίλιππου το 338 π.Χ. Το λιοντάρι της Χαιρώνειας είναι το πιο αναγνωρίσιμο ιστορικό σύμβολο της Βοιωτίας.
Το αρχαιολογικό μουσείο που περιλαμβάνει:
Νεολιθική συλλογή με σημαντικότερα εκθέματα:
Πήλινο ομοίωμα οικίσκου. Από τον οικισμό της νεολιθικής περιόδου στη Μαγούλα Μπαλωμένου.
Πήλινο ειδώλιο γυναίκας με γραπτή διακόσμηση γεωμετρικών σχεδίων. Από τον οικισμό της νεολιθικής περιόδου στη Μαγούλα Μπαλωμένου Χαιρώνειας.

Όπλα και αντικείμενα των Μακεδόνων από τη μάχη της Χαιρώνειας.
Κτερίσματα από τις νεκροπόλεις της Χαιρώνειας, του Αγίου Βλασίου και της Λιβαδειάς.
Το αρχαίο θέατρο που σώζεται ως σήμερα και βρίσκεται στο βάθος του χωριού στους πρόποδες του Πετραχού.
Είναι αξιοπρόσεκτο, γιατί ολόκληρο το κοίλο μέρος του είναι σκαλισμένο σε μονοκόμματο βράχο του Πετραχού. Σήμερα το θέατρο είναι μάλλον εγκαταλελειμμένο.
Η ακρόπολη της Χαιρώνειας κτισμένη επάνω στις πέντε απανωτές προεξοχές της κορυφογραμμής του Πετραχού, που αρχίζουν από τον βράχο του θεάτρου κι ανεβαίνουν στην πιο ψηλή κορυφή του βουνού. Από τους πύργους, τους περιβόλους και τους διαδρόμους σώζονται αλλού μόνο θεμέλια κι αλλού και το τείχος σε ύψος 2 και 3 μέτρων.

Το τείχος σε άλλα σημεία είναι πλατύ ένα μέτρο και σ’ άλλα δύο και είναι κατασκευασμένο κατά την ισοδομική τεχνοτροπία με κυβικές καλοπελεκημένες γκριζόμαυρες πέτρες, που έχουν μήκος 1,30 μ., πλάτος 1,00 και ύψος 0,60 μ. περίπου. Μικρό σπήλαιο (περίπου 80 τ.μ.) βρίσκεται στην ακρόπολη της Χαιρώνειας. Θρυλείται ως τόπος συγγραφής του Πλούταρχου.
Τα ρωμαϊκά λουτρά στη δυτική πλευρά της Χαιρώνειας
Η ιερά μονή Λυκούρεση σε απόσταση 3 χλμ. Ν.Α. της Χαιρώνειας, μέσα στο φαράγγι του μικρού ποταμού Αίμονα.

Η εκκλησία της χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Από αυτή ξεκίνησε το 1821, ο Αθανάσιος Διάκος για να ελευθερώσει τη Λιβαδειά. Η Μονή διαθέτει βιβλιοθήκη, συνεδριακό κέντρο και πρότυπο οικολογικό αγρόκτημα.
Ο πύργος Ραγκαβή. Ανήκε στη μεγάλη οικογένεια των Ποστέλνικων (Υπουργών Εξωτερικών της Βλαχίας, αρχαιολόγων, ποιητών, σοφών, συγγραφέων), των Ραγκαβή.
Η περιοχή είχε παραχωρηθεί στους Ραγκαβή με την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους Τούρκους.

Τα κτήματα των Ραγκαβή και ο πύργος αγοράστηκαν πρώτα από την οικογένεια Κουκοπούλου και στη συνέχεια στις αρχές της δεκαετίας του 1920 από τον Νικόλαο Ψύχα. Σήμερα ο Πύργος ανήκει στους κληρονόμους του π.Κωνσταντίνου Καράλη.
https://el.wikipedia.org/wik
ΦΩΤΟ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ