vima365

Το μεγαλεπίβολο Ρωμαϊκό έργο της κατασκευής του υδραγωγείου της Μόριας στην Μυτιλήνη της Λέσβου μεταξύ του (200-300 μ.Χ.), συμπίπτει με την ιστορική διαδρομή του αυτοκράτορα Αδριανού στην εξουσία, που πιθανότατα συνδέται ο ίδιος με την εγκατάσταση του εν λόγω υδραγωγείου, αντίστοιχα χρονικά με την ίδρυση του υδραγωγείου της Αθήνας.

Πρόκειται για το σημαντικότερο έργο της αρχαιότητας στο νησί, που άλλωστε οι Ρωμαίοι υπήρξαν εξειδικευμένοι στην οικοδόμηση υδραγωγείων σε συνεργασία με τους τοπικούς τεχνίτες, λύνοντας μεγαλοφυώς το πρόβλημα της συνεχούς ροής των υδάτων μέσα από ανομοιογενή εδάφη με διαφορετική στάθμη, γεφυρώνοντας κοιλάδες με τοξοστοιχίες πάνω στις οποίες περνούσαν οι πήλινοι αγωγοί.

Η συλλογή των νερών από τα βουνά του όρους Όλυμπος προς την αρχαία πόλη της Μυτιλήνης σε απόσταση (26 χιλιομέτρων), γινόταν μέσω υπόγειων σηράγγων και υπέργειων τοξωτών γεφυρών κατασκευασμένων από γκρίζο μάρμαρο τοπικής προέλευσης.

Η πηγή βρισκόταν σε μία λίμνη γνωστή ως Μεγάλη Λίμνη σήμερα (που αποξηράνθηκε αργότερα), σε κοντινή απόσταση από την κωμόπολη της Αγιάσου.

Κατά μήκος της διαδρομής δεχόταν νερά όμβρια, χείμαρρους και ρέματα, και τελικώς η ποσότητα του νερού που παρείχε στην πόλη υπολογίζεται σε (127.000 κυβικά μέτρα σε καθημερινή βάση.

Ο υδατοαγωγός κατέληγε εντός των τειχών της πόλης, κάτω από τον «Τεκέ» του αρχαίου θεάτρου και το νερό εξυπηρετούσε τις πολυτελείς κατοικίες, τις δημόσιες κρήνες και Λουτρά, καθώς και την άρδευση των κήπων.

Το καλύτερα σωζόμενο κομμάτι της υδατογέφυρας μήκους (170 μ.) με μέγιστο ύψος τα (26 μ.), αποτελείτο από (17) πεσσούς κατασκευασμένους κατά το «έμπλεκτο» σύστημα, και βρίσκεται σε απόσταση (600 μ.) νότια και νοτιοδυτικά του χωριού της Μόριας, και κάπου (7 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.

Είναι εκείνα τα τμήματα που άντεξαν τις μηχανικές καταπονήσεις, την διάβρωση του δομικού υλικού από λαξευτούς λιθόπλινθους, την αλλαγή του αναγλύφου του εδάφους με τον καιρό και τους σεισμούς.

Το Ρωμαϊκό υδραγωγείο της Μόριας παρουσιάζει ομοιότητες στην διάρθρωση των πεσσών και των τόξων, με το υδραγωγείο της αρχαίας πόλης της Σίδης και της Αντιόχειας Πισιδίας, και έχει υποστεί στις μέρες μας αναστηλωτικές εργασίες.

Αξίζει τον θαυμασμό μας ιδίως σήμερα που τα νησιά μας έχουν τεράστιο πρόβλημα λειψυδρίας……