Συνεντευξη της Τζενης Αλαΐσκα στην Βικη Σιωμοπουλου
Καλεσμενη : Τζένη Μ. Αλαΐσκα
Συνέντευξη : Βικη Σιωμοπουλου Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν για να ακουστούν, και υπάρχουν κι εκείνοι που γράφουν για να δώσουν φωνή σε όσους σιωπούν.
Η Τζένη Μ. Αλαΐσκα ανήκει στην δεύτερη κατηγορία κι ίσως να την ξεπερνά.
Εκπαιδευτικός, συγγραφέας, θεατρική δημιουργός, αρθρογράφος, ακτιβίστρια του πολιτισμού και της κοινωνικής ευαισθησίας, η Τζένη δεν γράφει απλώς· μεταφέρει.
Μεταφέρει εμπειρίες, αλήθειες, ορατό και αόρατο πόνο, όνειρα, ερωτήματα και δικαιώματα. Με βαθιά ενσυναίσθηση, θάρρος και λεπτότητα, καταφέρνει να συνδέει τον λόγο με την πράξη και τη δημιουργία με την κοινωνική προσφορά.
Σήμερα μας ανοίγει το παράθυρο στον δικό της κόσμο έναν κόσμο όπου η σιωπή δεν είναι αδυναμία, αλλά επιλογή πριν τη δυνατή φωνή.
Τζένη Αλαΐσκα Σε Καλωσοριζουμε Στο Vima365.gr ΣΈυχαριστω Πολυ Για Την Συνεντευξη Και Για Την Οικειοτητα..
Βικη Σ. –Ξεκινωντας Θα Ηθελα Να Μας Γνωρισεις Την Τζενη…Που Γεννηθηκες Και Που Μεγαλωσες?
Τζενη Αλαισκα –Γεννήθηκα και ζω στη Σαλαμίνα. Αγαπώ πολύ το νησί και δεν έχω σκεφτεί ποτέ να ζήσω κάπου αλλού. Όπως λέω χαρακτηριστικά, κοιτάζω τον τόπο μου με τα μάτια ενός τουρίστα.
Έχω σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία και Δημοσιογραφία και είμαι Ιδιοκτήτρια Κέντρου Ξένων Γλωσσών. Έχουν κυκλοφορήσει δύο βιβλία μου, οι «Γυναίκες στη σιωπή» και το μυθιστόρημα «Κόρη Πελαγινή».
Βικη Σ. –Πότε Ενιωσες Για Πρώτη Φορά Την Ανάγκη Να Εκφραστεις Μέσω Της Γραφής?Υπήρξε Κάποιος Συγκεκριμένος Λόγος Που Ξεκίνησες Να Γράφεις?
Τζενη Αλαισκα –Ξεκίνησα να κρατώ σημειώσεις στο μάθημα της Λογοτεχνίας στη Β’ Λυκείου και διάβαζα συνεχώς όλες τις αναλύσεις λογοτεχνικών κειμένων του καθηγητή μας και κατάλαβα πόσο με γοητεύει η δύναμη των λέξεων και το συμβολικό τους νόημα. Συνέχισα το ίδιο και στο Πανεπιστήμιο, και μαθαίνοντας στην πορεία γαλλικά και ισπανικά συνειδητοποίησα ότι ο λόγος είναι αυτό με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ. Κάπως έτσι προέκυψαν και οι σπουδές της Δημοσιογραφίας.
Ξεκίνησα να γράφω άρθρα για τη σχολή, στην πορεία έγραφα στην ιστορική εφημερίδα «Η νέα Σαλαμίνα» του αείμνηστου Μίμη Ροκίδη και κατόπιν στην εφημερίδα «Ανατροπές» όπου αρθρογραφώ μέχρι σήμερα.
Όσον αφορά στη λογοτεχνική γραφή, κρατούσα άπειρες σημειώσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Απέφευγα να ξεκινήσω γιατί η συγγραφή είναι μία μοναχική διαδικασία που την φοβόμουν με την έννοια ότι θα έπρεπε, τον λίγο χρόνο που περίσσευε από τη δουλειά, να απομονωθώ για να γράψω.
Νομίζω όμως ότι είχα τόσα πολλά να πω που το κεφάλι μου θα εκρήγνυτο αν δεν τα έβγαζα προς τα έξω.Τόλμησα λοιπόν και ανταμείφθηκα γιατί αφενός το πρώτο μου βιβλίο οι «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ» αγαπήθηκε πολύ και σε γρήγορο χρονικό διάστημα και αφετέρου η μοναχική διαδικασία της συγγραφής με οδήγησε τελικά σε μία επικοινωνία με πολύ κόσμο.
Είμαι τόσο ευγνώμων γιατί έχω την ευκαιρία να γνωρίσω τόσους ενδιαφέροντες ανθρώπους που μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για το διάβασμα.
Βικη Σ. –Υπαρχει Κατι Η Καποιο Ατομο Στη Ζωη Σου Που Να Αποτελει Πηγη Επνευσης Για Εσενα?
Τζενη Αλαισκα –Ο καθηγητής στο μάθημα της Δημιουργικής Γραφής είχε γράψει, ως πρώτο σχόλιο για τις ιστορίες μου, ότι έχω συγγραφικό μάτι. Περισσότερο λοιπόν με εμπνέουν οι εικόνες.
Πολλές φορές αυτόματα μετατρέπονται σε πρόταση στο μυαλό μου χωρίς να το επιδιώξω.
Με εμπνέουν πολύ και τα όνειρα τα οποία τα καταγράφω εδώ και χρόνια. Όλα τα όνειρα που βρίσκονται στα βιβλία μου είναι εκείνα που έχω ονειρευτεί και τα έχω εντάξει στην πλοκή να συνοδεύουν τους ήρωες μου.
Φυσικά έμπνευση μπορεί να αποτελέσει ένα τραγούδι, ένα άρωμα, λίγο πολύ τα πάντα σε αυτή τη ζωή.
Με εμπνέουν επίσης οι αληθινές ιστορίες των ανθρώπων και για αυτό λέω χαριτολογώντας στους φίλους μου να μην μου εμπιστεύονται τίποτα γιατί μπορεί να τα δουν γραμμένα κάποια στιγμή.
Βικη Σ. –Ποιες Είναι Οι Ωρες Που Σε Εμπνεουν Για Να Γραφεις?
Τζενη Αλαισκα –Εκτός από τις ώρες που δουλεύω στο φροντιστήριο, όλες οι υπόλοιπες ώρες για μένα είναι ιδανικές.
Στο σπίτι μου επικρατεί ησυχία, έχω μία υπέροχη θέα,βλέπω θάλασσα και βουνό.
Έχω επίσης δύο χνουδάτες γατούλες που αγαπώ και οι οποίες είναι πάντα πρόθυμες να με συντροφεύσουν στο γράψιμο.
Βικη Σ. –Ποια Είναι Εκείνη Η Εκφραση Που Αγαπάς Να Λες?
Τζενη Αλαισκα –«Και αυτό θα περάσει»… το άκουσα από τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη στη θεατρική παράσταση «Χάρολντ και Μωντ» εδώ και πολλά χρόνια και δεν το ξεχνώ ποτέ. Πορεύομαι με αυτό στην ζωή.
Βικη Σ. –Ποιοι Είναι Οι Αγαπημένοι Σου Συγγραφείς?
Τζενη Αλαισκα –Δεν έχω αγαπημένους γιατί είναι τόσοι πολλοί αυτοί που μπορούν να με ενθουσιάσουν με τα γραφόμενά τους.
Με εμπνέουν οι ποιοτικές λογοτεχνικές φωνές, κυρίως αυτοί οι συγγραφείς που μέσα από την απλότητά τους έχουν τόσα να με διδάξουν.
Αν έπρεπε όμως να αναφέρω μερικούς θα έλεγα τον Ισμαήλ Κανταρέ, τη Μαρία Πολυδούρη, τον Νικηφόρο Βρεττάκο, τον Στέφαν Τσβάιχ, την Κριστίνα Μπέικερ Κλάιν τον Γιοστέιν Γκάαρντερ και τόσους άλλους, πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους. Προσπαθώ επίσης να διαβάζω λογοτεχνία στο πρωτότυπο.
Βικη Σ. –Ποιο Είναι Το Βασικό Γνώρισμα Του Χαρακτήρα Σου?
Τζενη Αλαισκα –Γοητεύομαι από τη νέα γνώση, άρα είμαι μία αιώνια μαθήτρια. Επίσης η συνεργασία είναι πολύ σημαντική για εμένα.
Ο συνδυασμός αυτών των δύο είναι στοιχεία τα οποία έχω ενσωματώσει στη δουλειά μου και στις δράσεις στις οποίες συμμετέχω.
Βικη Σ. –Το Βιβλίο Σου«Γυναίκες Στη Σιωπή» Είναι Ενα Πολυφωνικό Αφήγημα Με Ηρωίδες Που Επέλεξαν Τη Σιωπή. Τι Σε Ωθησε Να Γράψεις Γι’Αυτές Τις Γυναίκες?
Τζενη Αλαισκα –Οι «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ» είναι ένα πολυφωνικό αφήγημα με εννέα ιστορίες και πολλές ηρωίδες γυναίκες.
Πάντα ήθελα να μιλήσω για όλες αυτές τις αμέτρητες παγιδευμένες γυναίκες οι οποίες ασφυκτιούν μέσα σε μία κοινωνία που απαιτεί από αυτές να εκπληρώνουν πολλαπλούς ρόλους και να συμβιβάζονται.
Ξεκίνησα λοιπόν με ιστορίες οι οποίες είναι κατά ένα μεγάλο μέρος αληθινές και συνέχισα με μυθοπλασία όντας σίγουρη ότι κάπου εκεί έξω αυτές οι γυναίκες υπάρχουν και πολύ θα ήθελαν να σπάσουν τη σιωπή τους.
Ενδεικτικό είναι πόσες γυναίκες ταυτίστηκαν με τις ηρωίδες μου και πόσες συζητήσεις άνοιξαν ανάμεσά μας μετά το διάβασμα του βιβλίου.
Βικη Σ. –Μια Από Τις Ιστορίες Του Βιβλίου Διασκευάστηκε Θεατρικά Για Να Στηρίξει Γυναίκες Που Βιώνουν Ενδοοικογενειακή Βία.Πώς Βιώσες Αυτή Τη Μετάβαση Από Τη Σελίδα Στη Σκηνή?
Τζενη Αλαισκα –Ήταν μία υπέροχη εμπειρία γιατί δούλεψα με φίλους αλλά και με νέους ανθρώπους που γνώρισα λόγω αυτής της συνθήκης. Όλα έγινα αστραπιαία, αφού μου ζητήθηκε από το Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναίκας του Δήμου Σαλαμίνας να βοηθήσουμε με αυτόν τον τρόπο και να κινητοποιήσουμε τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακή βία ώστε να μην διστάσουν και να αποτανθούν στο Κέντρο για βοήθεια.
Το ‘ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» δραματοποιήθηκε και σκηνοθετήθηκε από την Μαρία Βασιλείου και ακολούθως παρουσιάστηκε και στο Θεατρικό Φεστιβάλ του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας τον Ιούνιο του 2024.
Οφείλω να ευχαριστήσω τη Μαρία, τους αγαπημένους μου φίλους, Ευαγγελία Βογιατζάκη, Ράνια Νικολακοπούλου, Ρούλα Παπασταθοπούλου, Μιχάλη Παπαδημητρίου και τους χορευτές μας Γρηγόρη Μωραίτη και Φωτεινή
Δημητριάδου που συνετέλεσαν στην πραγμάτωση αυτού του στόχου. Είμαι
πολύ ευχαριστημένη για την αποδοχή που είχε αυτή η ιστορία η οποία είναι
βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.
Δημητριάδου που συνετέλεσαν στην πραγμάτωση αυτού του στόχου. Είμαι
πολύ ευχαριστημένη για την αποδοχή που είχε αυτή η ιστορία η οποία είναι
βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.
Βικη Σ. –Τι Μπορεις Να Μας Αποκαλύψεις Για Το Νέο Σου Μυθιστόρημα?
Τζενη Αλαισκα –Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, ένα εγχείρημα που είχα ξεκινήσει το 2018,έκανα μία μικρή παύση για να γράψω τις «ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ», και το συνέχισα εκ νέου.
Είμαι ευχαριστημένη που του έδωσα τον χρόνο του γιατί οι ήρωές μου είναι μπλεγμένοι σε ένα πολύπλοκο δίκτυο σχέσεων και ήταν απαραίτητο να τους ζήσω μέσα από την συγγραφή όσο πιο πολύ χρόνο μπορούσα.
Επίσης θα ήθελα να σημειώσω ότι όλη αυτή η προσπάθεια να χτίσω έναν ήρωα, πολλές φορές με οδηγεί σε διαφορετικούς δρόμους από αυτούς που είχα επιλέξει στην αρχή και αυτό είναι κάτι το οποίο με εξιτάρει,γεγονός που συνέβη με αυτό το μυθιστόρημα.Διαδραματίζεται σε ένα Κυκλαδονήσι, την Υρία, στην αυγή της νέας χιλιετίας, το καλοκαίρι του 2003.
Η ιστορία μοσχομυρίζει βουκαμβίλια και πέλαγος, μας οδηγεί στα στενοσόκακα του νησιού, μας προτρέπει να αγαπήσουμε την ζωγραφική και μας καλεί να συγκινηθούμε και να ζήσουμε αυτή την καλοκαιρινή περιπέτεια καθώς προσπαθούμε να λύσουμε το μυστήριο του φόνου μίας γυναίκας.
Βικη Σ. –Έχεις Συμμετάσχει Ενεργά Σε Θεατρικές Ομάδες Και Σκηνοθεσίες.Ποια Θέση Εχει Το Θέατρο Στη Ζωή Σου?
Τζενη Αλαισκα –Το θέατρο είναι η μεγάλη μου αγάπη. Έχω υπάρξει μέλος αρκετών ερασιτεχνικών ομάδων του νησιού μας και έχω πάρει μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Η αρχή είχε γίνει επί Δημαρχίας του αείμνηστου Δημάρχου Αθανάσιου Μακρή ο οποίος πάντα στήριζε τις θεατρικές απόπειρες.
Το 2007, όταν είχα εκλεγεί Δημοτική Σύμβουλος και Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτισμού και με τη στήριξη του Δημάρχου Σπυρίδωνα Σοφρά, είχαμε συστήσει τη Θεατρική Ομάδα «Δημήτρης Μπόγρης» και την «Εφηβική Θεατρική Σκηνή» οι οποίες είχαν ανεβάσει αρκετές θεατρικές παραστάσεις με μεγάλη επιτυχία. Μία παράσταση από αυτές είχε ένα συμβολικό εισιτήριο και τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν είχαν δοθεί στα Παιδικά Χωριά SOS τα οποία επιτελούν ένα τόσο σημαντικό έργο.
Λόγω της μη επανεκλογής μας, οι θεατρικές σκηνές αυτές διαλύθηκαν,όπως δυστυχώς είθισται.
Βικη Σ. –Πώς Ηταν Η Εμπειρία Της Ξενόγλωσσης Παράστασης “Planet Parade” Και Η Συνεργασία Με Τους Μαθητές Σου?
Τζενη Αλαισκα –Με τους μαθητές μου έχουμε ανεβάσει αρκετές θεατρικές προσπάθειες, η πιο πρόσφατη ήταν η ξενόγλωσση παράσταση «PLANET PARADE» τον Απρίλιο του 2025 στα πλαίσια του 1 ου Καλλιτεχνικού Φεστιβάλ από την Ομάδα «ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΕΧΝΩΝ» της οποίας είμαι μέλος.
Διασκεύασα θεατρικά το βιβλίο «ΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ» της Ράνιας Λάμπου, το επέκτεινα ώστε να πάρουν μέρος περισσότεροι από πενήντα μαθητές και το
συν-σκηνοθέτησα με τη Μαρία Βασιλείου.
Ήταν μία υπέροχη δουλειά που αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά τα οποία είχαν την ευκαιρία να μας δείξουν τοταλέντο τους στο θέατρο αλλά και στις τρεις γλώσσες που διδάσκονται στο φροντιστήριο, στα αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά.
Βικη Σ. –Ποια Είναι Κατά Τη Γνώμη Σου Η Δύναμη Του Θεάτρου Στην Εκπαίδευση Και Την Κοινωνία?
Τζενη Αλαισκα –Η θεατρική παιδεία, η οποία αξίζει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπαίδευση, μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά ως γέφυρα ανάμεσα στον εσωτερικό κόσμο των παιδιών και στην πραγματικότητα που τα περιβάλλει.
Το σχολείο, με αυτόν τον τρόπο γίνεται χώρος μετάδοσης γνώσεων αλλά και πεδίο δημιουργίας, συνεργασίας, ευαισθητοποίησης, ομαδικότητας και πολιτισμού. Ενισχύεται η ενσυναίσθηση, η κοινωνική συνείδηση και η κριτική σκέψη.
Με το θέατρο ως ισχυρό εκπαιδευτικό εργαλείο, η φωνή τους αποκτά αξία και μπορεί να αναδείξει δύσκολα κοινωνικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός, ο εκφοβισμός, η αναπηρία και οι διακρίσεις.
Είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατί στη Σαλαμίνα έχουμε άξιους εκπαιδευτικούς
οι οποίοι έχουν επιλέξει το θέατρο, την φιλαναγνωσία και τις τέχνες για να
διδάξουν με ευχάριστο και ουσιαστικό τρόπο τα παιδιά μας.
Βικη Σ. –Ως Καθηγήτρια Ξενων Γλωσσών Τι Σε Συγκινεί Περισσότερο Στη Διδασκαλία?
Τζενη Αλαισκα –Με συγκινεί η πορεία στον χρόνο όταν βλέπω ένα παιδί να προσπαθεί να ανακαλύψει και να μάθει νέα πράγματα, να μεγαλώνει, να εξελίσσεται.Αισθάνομαι υπερήφανη που συντελούμε και εμείς χαράσσοντάς τους τον δρόμο προς έναν ανοιχτό ορίζοντα.
Βικη Σ. –Μιλήσε Μας Για Το Project “Speaking In Public”. Ποια Ανάγκη Ηρθε Να Καλύψει?
Τζενη Αλαισκα –Το «Speaking in public Project”» έχει θεσμοθετηθεί από το φροντιστήριό μας με στόχο να εκπαιδεύσει τους μαθητές μας να αναπτύξουν τη βασική δεξιότητα της δημόσιας ομιλίας στην ξένη γλώσσα.
Πρόκειται για μία δεξιότητα η οποία εκτιμώ ότι δεν αναπτύσσεται όσο θα θέλαμε στο σχολείο επειδή το εκπαιδευτικό μας σύστημα ωθεί τα παιδιά στην παπαγαλία.
Στα πλαίσια αυτού του θεσμού, τον Μάιο του 2025 και σε συνεργασία με
την Δημοτική Βιβλιοθήκη Σαλαμίνας, παρουσιάσαμε το βιβλίο Ghost Flight
της βραβευμένης με το Book Ink Prize 2024 Αγγλίδας συγγραφέως Eva
Asprakis.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που κινείται στη σκιά
της αεροπορικής τραγωδίας της πτήσης 522 Helios και ταυτόχρονα
καταπιάνεται με τα τραύματα που έχει αφήσει η Αγγλική κατοχή τη δεκαετία
του 50 και η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 στους πολύπαθους
Κυπρίους.
της αεροπορικής τραγωδίας της πτήσης 522 Helios και ταυτόχρονα
καταπιάνεται με τα τραύματα που έχει αφήσει η Αγγλική κατοχή τη δεκαετία
του 50 και η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 στους πολύπαθους
Κυπρίους.
Οι μαθητές μας συνομίλησαν με τη συγγραφέα στα αγγλικά, της πήραν συνέντευξη, έκαναν εύστοχες ερωτήσεις και απόλαυσαν την συζήτηση μαζί της υποσχόμενοι ότι θα ακολουθήσουν τις συμβουλές της να διαβάζουν λογοτεχνία και να γράφουν αν πιστεύουν ότι είναι μία διαδικασία η οποία τους ευχαριστεί.
Το «Public Speaking» αυξάνει την αυτοεκτίμηση, καλλιεργεί το λεξιλόγιο,οι μαθητές μαθαίνουν να εκφράζουν ιδέες με σαφήνεια και δομή και στο ανάλογο ύφος που απαιτεί η κάθε περίσταση.
Είναι ένας θεσμός που ευελπιστούμε να συνεχίσουμε αφού εξυπηρετεί όχι μόνο παιδαγωγικές αλλά και κοινωνικές ανάγκες.
Βικη Σ. –Η Στήλη Σου «Εγκλήματα» Καταπιάνεται Με Τα Κακώς Κείμενα Μέσα Από Χιούμορ. Πώς Ισορροπείς Ανάμεσα Στη Σάτιρα Και Την Κοινωνική Κριτική?
Τζενη Αλαισκα –Πρωτίστως λειτουργώ μέσα σε ένα πλαίσιο αξιών. Δεν μου αρέσουν οι προσβολές, ούτε οι προσωπικές επιθέσεις . Βλέπω τα πράγματα με μία κριτική διάθεση και καλώ τον αναγνώστη να κάνει το ίδιο. Αν ήθελα να γίνω πολύ επικριτική νομίζω θα μπορούσα. Ξέρω να χρησιμοποιώ τις λέξεις, αυτό έχω σπουδάσει. Τη εποχή αυτή, όλοι έχουμε τη δυνατότητα να καθίσουμε μπροστά στο πληκτρολόγιο και να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα. Αυτός δεν είναι ο στόχος για μένα.
Θα ήθελα εκείνοι που διαβάζουν τα άρθρα μου να προβληματιστούν έστω
και ελαφρά, να χαμογελάσουν με τις παροιμίες, τους στίχους τραγουδιών και
τις ατάκες από τον ελληνικό κινηματογράφο που χρησιμοποιώ συχνά για να
περάσω το μήνυμα και να αναζητήσουν ξανά το επόμενο φύλλο της
εφημερίδας για να διαβάσουν τα «Εγκλήματα».
Θα ήθελα να αναφέρω ότι με χαρά κάθε μήνα περιμένω το τηλεφώνημα του
αγαπημένου μου κυρίου Γιώργου, φίλου του πατέρα μου, ο οποίος με καλεί
για να συζητήσουμε πάνω στο άρθρο και να μου θυμίσει παρόμοια γεγονότα
όταν ήταν νεότερος μιας και είχε υπάρξει Δημοτικός Σύμβουλος και ήταν
ένας δραστήριος κοινωνικά άνθρωπος. Τον σέβομαι και εκτιμώ τη γνώμη του,
ακολουθώ το παράδειγμα των γονιών μου και θέλω να πιστεύω ότι στέκομαι
με ήθος απέναντι στους ανθρώπους που συναντώ κάθε ημέρα στο δρόμο στο
νησί μας.
Βικη Σ. –Ποιο Είναι Το Πιο Δυνατό Η Ακραίο Σχόλιο Που Εχεις Λάβει Για Κάποιο Αρθρο Σου?
Τζενη Αλαισκα –Δεν έχω λάβει κανένα δυσάρεστα ακραίο σχόλιο για κάποιο άρθρο μου επειδή τηρώ τις ισορροπίες όπως προ είπα.
Βικη Σ. –Ποιο Πιστεύεις Οτι Είναι Το Μεγαλύτερο Μάθημα Που Σου Εχει Δώσει Η Ζωή Ως Γυναίκα Δημιουργός Και Δασκάλα?
Τζενη Αλαισκα –Έχω πάρει ένα μεγάλο μάθημα ζωής όταν σε πολύ νεαρή ηλικία αρρώστησε σοβαρά ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο. Ήρθα σε επαφή με γιατρούς που δεν τιμούν το επάγγελμά τους και δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή.Φοβήθηκα πολύ αλλά σταθήκαμε τυχεροί, ψάξαμε και βρήκαμε εκείνους τουςεπιστήμονες που έκαναν το θαύμα. Είμαστε ευγνώμονες και βοηθάμε με τη σειρά μας όποιον έχει ανάγκη με όποιον τρόπο μπορούμε γιατί δεν ξεχνάμε.
Βικη Σ. –Αν Μπορούσες Να Μιλήσεις Στην Νεότερη Εκδοχή Του Εαυτού Σου Τι Θα Της Ελεγες?
Τζενη Αλαισκα –Θα έλεγα στη μικρή Ευγενία να είναι πιο τολμηρή, να αξιοποιεί τα ταλέντα της και να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση. Αυτά που συμβουλεύω και τους μαθητές μου.
Βικη Σ. –Μίλησε Μας Για Τα Μελλοντικά Σου Σχέδια. Ετοιμάζεις Κάτι Καινούριο Αυτόν Τον Καιρό?
Τζενη Αλαισκα –Πάντα έχω ένα νέο project στο μυαλό μου και πολλές νέες ιδέες. Ευελπιστώ να παρουσιάσω το νέο μου μυθιστόρημα «Κόρη Πελαγινή» σύντομα. Αυτόν τον μήνα με την πολιτιστική ομάδα «ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΕΧΝΩΝ» ετοιμάζουμε μία πολύ όμορφη εκδήλωση. Με τίτλο «Στις γειτονιές της θάλασσας», την Πέμπτη 31 Ιουλίου στις 8:00 σας προσκαλούμε στο Κτήμα Βασιλόπουλου σε μία όμορφη μουσική βραδιά η οποία πλαισιώνεται από χορό, αφηγήσεις ποιημάτων, έκθεση βιβλίου και ζωγραφικής και μία ομιλία που αφορά στην ιστορία των κτιρίων αυτής της αρχοντικής γειτονιάς. Στόχος μας είναι να γεφυρώσουμε το παρελθόν με το παρόν και να θυμίσουμε στους φίλους μας ότι η Σαλαμίνα είναι ένας ιστορικός τόπος με όμορφα κτίρια που διασώζονται από το παρελθόν, και που επιβάλλεται να έχουν και μέλλον. Θα μας τιμήσει η παρουσία όλων σας.
Βικη Σ. –Κλεινοντας Θα Ηθελα Να Σου Ευχηθω Καλη Επιτυχια Σε Οτι Κανεις Στη Ζωη Σου!Θα Ηθελα Επισης Να Ευχηθεις Κατι Σε Σενα Και Σε Ολους Τους Αναγνωστες Του Vima365.gr
Τζενη Αλαισκα –Σας ευχαριστώ θερμά για την συνέντευξη και τη δυνατότητα που μου δώσατε να μιλήσω για όλα αυτά που πλαισιώνουν την καθημερινότητά μου. Θα ήθελα να είμαι καλά και να έχω την πνευματική διαύγεια να πλάθω όμορφες ιστορίες. Εύχομαι σε εσάς και στους αναγνώστες σας υγεία, το σημαντικότερο αγαθό όλων, και ελπίζω να βάζετε νέους στόχους ώστε να κάνετε πάντα μια νέα αρχή. Είναι το πλέον αναζωογονητικό. Σας ευχαριστώ πολύ.
BIΚΗ ΣΙΩΝΟΠΟΥΛΟΥ : Η Τζένη Μ. Αλαΐσκα είναι από εκείνες τις προσωπικότητες που δεν περιορίζονται σε τίτλους. Είναι μια γυναίκα που διδάσκει χωρίς να ηθικολογεί, γράφει χωρίς να φωνάζει και προσφέρει χωρίς να το διαφημίζει. Με κάθε της πρότζεκτ, άρθρο ή θεατρικό βήμα, χτίζει μια γέφυρα μεταξύ τέχνης και κοινωνίας, συγκίνησης και δράσης. Την ευχαριστούμε θερμά για τη γενναιοδωρία της, τον λόγο της και το παράδειγμα που δίνει με τη ζωή και το έργο της. Εύχομαι οι λέξεις της να συνεχίσουν να «πιάνουν χέρι» σε όσους τις έχουν ανάγκη.
* Επιμέλεια Φ.Κ
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφου εγκριθεί πρώτα απο τον διαχειριστή για την αποφυγή υβριστικού η προσβλητικού περιεχομένου.
Greek
Arabic
Chinese (Simplified)
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Portuguese
Russian
Spanish