vima365

Μας έφεξε ο Ήλιος την 5η μέρα της εξόρμησής μας και ήδη είμαστε στον δρόμο για το φερυ προς την Τένεδο.

Μικρή η διαδρομή και το πούλμαν έμεινε στην απέναντι ακτή , ενώ εμείς επιβιβαστήκαμε πεζοί στο φερυ.

Η Τένεδος ήταν έκπληξη για μας.

Μας είχε προετοιμάσει ο π. Κύριλλος ότι είναι κάτι σαν την Μύκονο.

Εντάξει , υπερβολικός ο χαρακτηρισμός. Σε σχέση με την εντελώς παραδοσιακή αλλά γλυκύτατη και παραδοσιακή Ίμβρο , η Τένεδος είναι τουριστική! Με την καλή έννοια πάντως (τουλάχιστον για την εποχή που πήγαμε εμείς)!

Περπατήσαμε τις Ελληνικές συνοικίες (λίγοι οι Έλληνες εδώ…) και γεμίσαμε όμορφες εικόνες.

Περάσαμε και από την (κλειστή) εκκλησία της Θεοτόκου και τελικά καταλήξαμε για καφεδάκι σε ένα από τα παραλιακά μαγαζάκια.

Η ζέστη (και η κούραση) δεν εμπόδισε εμένα και τον φίλο Πάρι ( Paris Xystris) να πάμε μέχρι το κάστρο που δεσπόζει του λιμανιού.

Παρουσία ανθρώπινη εντοπίζεται από τους αρχαίους χρόνους, ακολουθείται παντελής εγκατάλειψη του νησιού μέχρι που οι Γενοβέζοι έφτιαξαν το κάστρο (1100 μ.Χ.) το οποίο μετά από κινηματογραφική εξέλιξη πέρασε στους Οθωμανούς.

Είναι μεγάλο. Το τριγυρίσαμε με τον Πάρι εξωτερικά μέχρι την θάλασσα και μετά περάσαμε μπροστά από την πύλη.

   

Τα τείχη διπλά (εσωτερικά κει εξωτερικά) , το κάστρο περιβάλλεται από τάφρο για προστασία από τους εισβολείς και η πύλη ήταν (είναι ακόμη ; ) κρεμαστή.

Χρόνος αρκετός δεν υπήρχε οπότε περιοριστήκαμε στα πέριξ της πύλης.

Ακόμη κι έτσι , είδαμε αρκετά.

Πίσω στο φέρυ λοιπόν γιατί η μέρα δεν τελειώνει εδώ.

Έχουμε μια Τροία να επισκεφθούμε ….

Απο την εκδρομή στην γη των προγόνων μου με την Η ΕΝΩΣΗ ΒΟΥΡΛΙΩΤΩΝ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

ΜΑΝΟΣ ΚΙΛΗΜΑΝΤΖΟΣ

Φωτογραφιες Μ.Κ