…ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΠΛΟ, «ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ» Ο ΠΟΛΕΜΟΣ 18 ΩΡΩΝ.
…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς.
…Η κάθε τους κίνηση πλέον, η κάθε τους ενέργεια, μαρτυράει με τον πιο εφιαλτικό τρόπο, πως παράφρονες και τζογαδόροι, κυβερνάνε τον κόσμο. Το βλέπουμε και εδώ, στα εντός του οίκου μας.
Με τον ψυχάκια αυτόν, τον ανώμαλο και αλαζόνα, που μας πίνει το αίμα, με το μπουρί της σόμπας.
Και κάνει το κάθε τι, σε βάρος του λαού. Και σε βάρος της χώρας. Ξεπουλώντας τα πάντα της.
Με τον πιο ακραίο και προκλητικό τρόπο. Το είδαμε και σε διεθνές επίπεδο, με τον φτιαχτό τους covid, τις υποχρεωτικότητες και τα μπόλια. Το είδαμε και με το παραμύθι της «κλιματικής αλλαγής» όπου βρήκε την ευκαιρία ο «εθνικός» μας πυρομανής να κατακάψει τη χώρα.
Να την καταστήσει Κρανίου Τόπο. Για να την δωρίσει στους επιχειρηματίες, της Αιολικής «ενέργειας».
Έτσι όπως κατάργησε τον λιγνίτη, κάνοντας δωράκι στους επιχειρηματίες φίλους του, τους παρόχους ενέργειας. Όλα λοιπόν, κατά του λαού. Μα όλα… Ούτε μισή κίνηση ανακούφισης μας. Ούτε μισή. ΟΠΕΚΕΠΕ; ΦΟΡΟΙ; ΕΜΦΙΑ; ΥΓΕΙΑ; Αντικατάσταση του Ελληνικού πληθυσμού με Λάθρο; Προσπάθεια βιασμού της νοημοσύνης μας και στο θέμα των Τεμπών; Και μύρια ακόμα.
Τι να πρωτοπώ;
Μια πρωτοβουλία υπέρ του λαού, επιτέλους, ας μου υπόδειξη κάποιος.
Φυσικά και το ρεσιτάλ της παράνοιας συνεχίζεται και σε διεθνές επίπεδο.
Το είδαμε με το σόου που έστησε κι ο Τράμπ, σε συνεργασία με τον αιμοβόρο Νετανιάχου.
Μια πραγματική θεατρική παράσταση, με τον πόλεμο των 18 ωρών. Και με την εύθραυστη κατάπαυση του πυρός, μεταξύ Ιράν και Ισραήλ.
Για τα υποτιθέμενα τάχα πυρηνικά του Ιράν. Ενώ και οι δύο ηγέτες, Τράμπ και Νετανιάχου, γνώριζαν πως τέτοιος κίνδυνος, στη διάσταση που τον περιέγραψαν δεν υπήρχε. Όλα έγιναν για το πετρέλαιο.
Και για μια απλή επίδειξη του Τραμπ, προς τους Κινέζους. Που στηρίζονται καθοριστικά στις πετρελαϊκές τους προμήθειες, από το Ιράν. Όλα γίνονται έτσι για κάποιον τσαμπουκά.
Για μια κραυγή που λέει: «Εδώ είμαι. Δυνατός κι αήτητος» Ναι αήττητοι. Όλοι τους.
Με την ισχύ που τους δίνουν οι λαοί. Μα οι παράφρονες όλοι, οι τρελλοί, οι σαλεμενοι νοητικά, όπως και το δικό μας παλλικάρι, αήττητοι νοιώθουν και αιώνια παντοδύναμοι.
Γι αυτή τους όμως την θεατρική παράσταση, την μία μέσα στις τόσες, χάθηκαν άνθρωποι. Και από τις δύο «εμπόλεμες» πλευρές.
Δολοφονήθηκαν αθώες ψυχές, θυσία στον βωμό του «Εδώ είμαι» Σκοτώθηκαν παιδιά, γυναίκες, άνδρες… Άνθρωποι.
Καταστράφηκαν νοικοκυριά και το βιός ανύποπτων συνανθρώπων μας. Άξιζε; Άξιζε κύριε «Εδώ είμαι»;
Όμως εμεις, ο λαός, οι κοινωνίες, πόσα ακόμα τέτοια παιχνίδια ελεφάντων μπορούμε να ζήσουμε όλοι εμείς, που σαν απλά μυρμήγκια, μας κοιτάνε, πίσω από της εξουσίας το θολό γυαλί;;;
Έρχομαι να επιβεβαιώσω αυτό που μου έλεγε η αξέχαστη μανούλα μου, πως «Ζούμε στους έσχατους καιρούς» Και γω τότε γελούσα και κορόιδευα. Σήμερα δεν γελάω.
Κλαίω για τον χαμό όλων αυτών των συνανθρώπων μου.
Τους δολοφονηθέντες από όλους τους: «Εδώ είμαι» του πλανήτη. Κλαίω βουβά. Μα για τον κυρ Ντόναλντ, φωναχτά θα τον συγχαρώ για το Νόμπελ Ειρήνης που σίγουρα ετοιμάζονται να του δώσουν.
Ως μέγα Ειρηνοποιό. Για την εκεχειρία που έγινε, πάνω από τα πτώματα τόσων συνανθρώπων μας.
Τόσων παιδιών, που έτυχε να γεννηθούν στην Παλαιστίνη. Εκεί που βάδισε ο Χριστός μας, διδάσκοντας αγάπη.
Τέλος, το ερώτημα: Για πόσο ακόμα θα επιτρέπουμε στους τρελούς, τους παράφρονες, να κυβερνάνε τον πλανήτη;
Και την χώρα αυτή που δίδαξε πολιτισμό, ευπρέπεια, αγάπη, όλη την ανθρωπότητα;
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφου εγκριθεί πρώτα απο τον διαχειριστή για την αποφυγή υβριστικού η προσβλητικού περιεχομένου.