Ανδρέας Εμπειρίκος
Το ποίημα: Στροφές στροφάλων
Οι στιχάρες:
Αχούν οι φόρμιγγες της άπλετης χαράς μας
Με τα σφυρίγματα του ανέμου πρύμα-πλώρα
Με τα πουλιά στα σύρματα των καταρτιών
Με την ηχώ των αναμνήσεων σαν κιανοκιάλια
Που τα κρατώ στα μάτια μου και βλέπω
Να πλησιάζουν τα νησιά και τα πελάγη
Να φεύγουν τα δελφίνια και τα ορτύκια
Κυνηγητές εμείς της γοητείας των ονείρων
Του προορισμού που πάει και πάει μα δε στέκει
Όπως δε στέκουν τα χαράματα
Όπως δε στέκουν και τα ρίγη
Όπως δε στέκουν και τα κύματα
Όπως δε στέκουν κ’ οι αφροί των βαποριών
Μήτε και τα τραγούδια μας για τις γυναίκες που αγαπάμε.
Ανδρέας Εμπειρίκος
Τα βασικά (για να κάνεις τον έξυπνο στις παρέες): Σουρεαλιστής, ψυχαναλυτής, γεννήθηκε στη Ρουμανία, έζησε κάποια χρόνια στο Παρίσι, έγραψε τον Μέγα Ανατολικό. Περισσότερο σεξ στην ελληνική λογοτεχνία δε θα βρεις.
Greek
Arabic
Chinese (Simplified)
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Portuguese
Russian
Spanish