vima365

..ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ 10 ΠΟΝΤΩΝ, ΤΟΝ ΘΕΤΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ …Γράφει ο Πάνος Καλουδάς

..ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ 10 ΠΟΝΤΩΝ, ΤΟΝ ΘΕΤΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ

…Γράφει ο Πάνος Καλουδάς

…Είναι σίγουρο, ότι τον ξέρετε. Χρόνια πλάι στον Μάρκο τον Σεφερλή. Πλάι και σε άλλους γνωστούς κι αγαπημένους μας ηθοποιούς, όπως ο Κώστας Τσάκωνας και τόσοι ακόμα.

Κι εγώ νόμιζα πως τον ήξερα, μέχρι που μου μίλησε γι’ αυτόν, ο φίλος μου και δικός του, Δημήτρης Μυτηλιναίος.

Λέγοντας μου, πως από την επιτροπή εκείνη, της ισχνής βοηθητικής σύνταξης, τον έκοψαν για 10 πόντους!!!

Το νεοελληνικό μεγαλείο σε όλη του την άνθιση!!! Πάμε απ’ την αρχή, να ξετυλίξουμε το κουβάρι..

Ο Γιάννης ο Ζουπαντής, είναι ένας ηθοποιός παντός καιρού. Όπου και αυτός, κατέθεσε ψυχή, στην κωμωδία.

Κατέθεσε όμως, πόνο, υπομονή, συνέπεια και στο δράμα. Κι αν το έζησε από τα μέσα του, αυτό το δράμα.

Γιατί δυστυχώς έτσι την έμαθαν την κοινωνία.

Να εστιάζει με άριστη βολή, εκεί, στο σημείο που πονάς. Κι έτσι, βολεμένη στην πολυθρόνα της, να σε απολαμβάνει.

Το λέει και ο ίδιος σε μια δήλωση του: «Μια ζωή με κορόιδευαν για το ύψος μου» Κι αν έχει γίνει ο άνθρωπος αυτός, αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Μια ζωή, σάκος του μποξ. Και θέαμα, όλων αυτών που τον προσκαλούσαν να συμμετάσχει στις παραστάσεις τους.

Πουλώντας στο κοινό τους, ένα ξεχωριστό «θέαμα». Ένα «ρόλο», που ο Ζουπαντής τον έβγαζε πάντα με στωικότητα και με αξιοπρέπεια. Υπηρετώντας έντιμα τον ρόλο του.

Με δύναμη ψυχής, ως εργαζόμενος άνθρωπος.

Δεν έγινε κλεφτρόνι, δεν έγινε ζητιάνος, δεν έγινε ένας κοινωνικά παρίσακτος. Έγινε ηθοποιός, χαρίζοντας γέλιο και αξίες στο κοινό του. Και πλέον με αξιοπρέπεια, σαν άλλος αθλητής του Μαραθωνίου της ζωής, κρέμασε τα παπούτσια του και αποσύρθηκε στον τόπο του.

Ζει πια στην Μυτηλίνη και κάνει παρέα με τον φίλο του τον Δημήτρη Μυτηλιναίο, (στην πρώτη φωτογραφία).

Όπου μου γράφει ο Δημήτρης: «Δεν του έβγαλαν σύνταξη, για δέκα πόντους.

Για να του βγάλουν, έπρεπε το ύψος του να είναι 1.10 κι αυτός είναι 1.20… Δες αν μπορείς να κάνεις κάτι.» Θεέ μου, κράτος-κουρέλι.

Για 10 πόντους, δεν του έδωσαν του ανθρώπου, μια ευκαιρία ζωής. Προφανώς από το ΚΕΠΑ, από το μπουρδ… αυτό, δεν του έδωσαν ένα στοιχειώδες βοήθημα, να μπορει να ζήσει.

Δεν ξέρω αν μπορώ να γελάσω εδώ, η να κλάψω, με αυτό το άθλιο κράτος, που πετάει δεξιά κι αριστερά, πακτωλούς εκατομμυρίων, στον Λάτση, στον Περιστέρη, σε όλους αυτούς τους καρχαρίες, που γίνονται πάμπλουτοι, από το υστέρημα του λαού. Και κολλάει στα λίγα ψύχουλα στοργής προς τον συνάνθρωπο.

Κολλάει στους 10 πόντους, ενός ανθρώπου, που σε όλη του τη ζωή, υπήρξε παράδειγμα κι ελπίδα για χιλιάδες άλλους σαν κι αυτόν.

Εδώ κάνω παρένθεση. Και σαν ακραία φιλόζωος που είμαι, θα σταθώ με πολύ θυμό, απέναντι σε κείνη την άθλια δήλωση που είχε κάνει, για τα σκυλιά. Και θα την χρεώσω ως μία του μαλακία που την μετάνοιωσε.

Όμως καλά, αυτό το κράτος, της παρέας των δικτατόρων, με το ολικό του ανάστημα, των 10 πόντων, γιατί τόσο είναι, κολλαει στην τυπολατρεία του…

Η άλλη του ιδιότητα,του Γιάννη, ως ηθοποιός, δεν θα έπρεπε να έχει, τώρα στα στερνά του, μια τιμητική σύνταξη, όπως έχουν όλοι οι καλλιτέχνες;

Η κυρία Μενδώνη, που ξέρω πως με διαβάζουν εκεί στο γραφείο της, δεν θα έπρεπε να πάρει εκείνη την πρωτοβουλία για τον άνθρωπο αυτο;

Που επαναλαμβάνω, δεν υπήρξε μόνο ένας ηθοποιός.

Μα υπήρξε ένα φωτεινό παράδειγμα, για όλους τους ανθρώπους με την οποία μειωμένη αρτιότητα έναντι όλων των υπολοίπων. Καταθέτω λοιπόν το αίτημα.

Το καταθέτω τώρα. Κι άμα θέλετε μην το ικανοποιήσετε. Θα έχετε μια συνεχή κατακραυγή, σε όλο το υπόλοιπο της ζωής σας.

Και ξέρετε, πως άμα θέλω, το πόσο βρωμόστομα έχω.