ΡΟΔΟ ΚΑΡΔΙΑΣ
Τα πέταλα κυμάτισαν στην πάχνη
την αξημέρωτη αυγή
και ράθυμες σταγόνες
γονάτισαν στο νοτισμένο χώμα.
Τέντωσε ο μίσχος νωχελικά το κορμί του
καλώντας τις παγωμένες αχτίδες
ντάμα στον αυθόρμητο χορό του
ενώ τα σύννεφα χαμογέλασαν
στο πέταγμα νυσταγμένων πουλιών.
Πέρασε ο νέος από κει
-τυχαία απόφαση στιγμής –
μα έμεινε αιχμάλωτος
της ομορφιάς της φύσης.
Ουράνιο ρόδο πορτοκαλί
άγγιξε την ψυχή του
μαγεύοντας το βλέμμα του.
-Για σένα σπάνια ομορφιά μου, χαμογέλασε.
Για να σε κατακτήσω!

Χρυσουλα Φουφα
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφου εγκριθεί πρώτα απο τον διαχειριστή για την αποφυγή υβριστικού η προσβλητικού περιεχομένου.