
Ελλάς, ανέκτησε τα κυριαρχικά και εθνικά αυτής δικαιώματα.
Δι’ όλα ταύτα η πρώτη ελευθέρα Βουλή των αντιπροσώπων της Επτανήσου διακηρύττει:
Ότι η ομόθυμος στερεά και αμετάτρεπτος θέλησις του Επτανησιακού λαού, είναι η ανάκτησις της ανεξαρτησίας του και η ένωσις αυτού με το λοιπόν Έθνος του, την απελευθερωμένην Ελλάδα.
Η παρούσα διακήρυξις θέλει διαβιβασθή δια Διαγγέλματος της Βουλής προς την Προστάτιδα Δύναμιν, όπως δια των αρμοδίων μέσων διακοινώση αυτήν και εις τας λοιπάς της Ευρώπης Δυνάμεις, δια να ενεργήσωσιν ωμού προς ταχείαν αυτής πραγματοποίησιν.
Εν τη Βουλή των αντιπροσώπων τη 26 Νοεμβρίου 1850»
Σε αυτή τη Βουλή είχαν εκλεγεί, ενώ βρίσκονταν στην εξορία, ο Ηλίας Ζερβός Ιακωβάτος και ο Ιωσήφ Μομφεράτος, οι δύο γιγάντιες μορφές της ιδεολογικής και πολιτικής θεμελίωσης του Ριζοσπαστισμού.
Επίσης, εξέχοντα στελέχη των μεταρρυθμιστών όπως ο Κερκυραίος Σωκράτης Κουρής και ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος.
Είναι άλλωστε η εποχή όπου στην κομματική εφημερίδα των Μεταρρυθμιστών Πατρίς αλλά και στο Μεταρρυθμιστικό κόμμα, τον ιδεολογικό, πολιτικό και πολιτισμικό προσανατολισμό, δίνουν προσωπικότητες όπως ο Ανδρέας Κάλβος.
Η εφημερίδα αυτή υπήρξε το μοναδικό έντυπο που πολέμησε ασυμβίβαστα και ουσιαστικά τον ακρογωνιαίο λίθο της αγγλικής αποικιοκρατίας στα Επτάνησα, δηλαδή την αγγλική ερμηνεία για τις συνθήκες του 1815· ερμηνεία από την οποία επήγασαν πολλές πληγές, μέγιστη των οποίων υπήρξε η επιβολή του αποικιακού συντάγματος.
Η Πατρίς αποδέχθηκε, υπερασπίσθηκε και παρουσιάσε στο ευρύ κοινό την ερμηνεία του Καποδίστρια για τις συνθήκες, καθώς και τους αγώνες του, τα συνεχή υπομνήματα του, προκειμένου να προβάλλει και να στηρίξει την ερμηνεία εκείνη που δεν θα επέτρεπε τον υποβιβασμό της Ιονίου Πολιτείας σε αποικία.
2. Το Ικετήριον ψήφισμα της ΙΑ’ Βουλής (27/1/1859). Αρμοστεύοντος και παρουσία του
Άγγλου απεσταλμένου Gladstone.
Πρόκειται για ένα ψήφισμα που κατά σύσταση του Gladstone έπρεπε να αποσταλεί στη βασίλισσα της Αγγλίας, ως ψήφισμα ικεσίας για την Ένωση.
Όχι ως αποδοχή δικαιου και νομιμουμου δικαιώματος.( Σμειώνουμε ότι ο Gladstone υπήρξε εξέχων μέλος της Βρετανικής πολιτικης Ελιτ.
Διετέλεσε 4 φορές πρωθυπυργός και 4 φορές υπουργός οικονομικών ).
Αφού η πρόταση του Gladstone έγινε δεκτή από την ΙΑ’ Βουλή,τόσο το ψήφισμα και την προσφυγή σε ικεσία κατήγγειλαν εντός και εκτός Βουλής οι Ριζοσπάστες, ως ψήφισμα ξένο προς τις αρχές τους, ως ξένο προς τα δικαιώματα των εθνών και τους αγώνες τους, με κείμενα βαθύτατα αποκαλυπτικά της πολιτικής ταυτότητας του επτανησιακού κινήματος όπως το ακόλουθο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Κεραυνός στις 2
Σεπτεμβρίου του 1859
Η εθνικά και πολιτικά αξιοπρεπής στάση απεναντι στο ψήφισμα της ικεσίας.
«Σταθεροί εις τας ανέκαθεν υπό του ριζοσπαστισμού διακυρηχθείσας αρχάς, ήτοι εις
την εθνικήν της Επτανήσου αποκατάστασιν, άνευ της οποίας δεν δυνάμεθα να παραδεχθώμεν δι’ ημάς ευδαιμινίαν και εις την δημοκρατικήν της ανατολής ανάπλασιν, άνευ της οποίας δεν δυνάμεθα να εννοήσωμεν πολιτικήν ζωήν και μέλλον ευτυχές δια την Ελλάδα, ουδέ την επ’αγαθώ της ανθρωπότητος μεγάλης αποστολής
της, θέλομεν πολεμεί πάσαν κηρυττομένην εναντίαν αρχήν, ως αντεθνικήν και τείνουσαν να επιφέρει, ουχί μόνον τον μαρασμόν της κοινωνίας μας αλλά και την διαιώνισιν των αλύσεων του Έθνους, είτε υπό ταύτην, είτε υπό εκείνην την
δεσποτείαν.
Ως εκ τουτου λοιπόν, και την αυτήν την περι ενώσεως έκφρασιν, όταν δεν στηρίζεται
με το ιερόν της κυριαρχίας του λαού δόγμα και δεν στηρίζεται επι της αρχής της απαιτήσεως επι τη βάσει των φυσικών και απαραγράπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου, θεωρούμεν ως κήρυγμα μονομερές και αντιπατριωτικόν (…) δέλεαρ της ξενοκρατίας όμοιον με εκείνο των πολυθρυλλήτων μεταρρυθμήσεων »(Ιστορία του
Ελληνικού Έθνους Τόμ. ΙΓ΄ σελ 213 της Εκδοτικής Αθηνών.):
Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα θα αντιδράσει με ανακοίνωση της η Δημοκρατική επιτροπή της Κεφαλλονιάς, εξ’ ονόματος του ριζοσπαστικού κόμματος με ανακοίνωση στην εφημερίδα Αναγέννησις.
Βέβαια και το ψήφισμα της Ικεσίας απερρίφθη από την Μεγαλειότητα της.
3. Το ψήφισμα της της ΙΓ’ Βουλής (23/9/1863) ως ψήφισμα υποτέλειας.
Με εντολή του Αρμοστή Storks διαλύεται η ΙΒ’ Βουλή των Ιονίων προκειμένου να εκλεγεί νέα, με τις εκλογές των 21-22/9/1863.
Είναι ευνόητο ότι η νέα βουλή αποτελείται από ευνοϊκότερη, για την αγγλική πολιτική, σύνθεση.
Ο σκοπός της συγκρότησης της νέας αυτής βουλής είναι να εγκρίνει την Ένωση, όπως την προτείνει η Μ. Βρετανία.
Σε αυτές τις εκλογές αρνούνται να συμμετέχουν οι αρχηγοί των Γνησίων Ριζοσπαστών, Ιακωβάτος και Μομφεράτος καταγγέλλοντας την Ένωση «που προσφέρει» η Αγγλική πολιτική ως αντίθετη με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, ως αντίθετη με την Ένωση για την οποία αγωνίστηκαν οι Επτανήσιοι.
Το ψήφισμα της ΙΓ’ Βουλής, ψηφίζεται μετά από δύο διαλυτικές αποστασίες, μετά τη διάλυση και των Ριζοσπαστών και των Μεταρρυθμιστών στην Ιόνιο Βουλή…Ψηφίζεται μετά την μεθοδικη άγρια πολιτική των κανονιοφόρων και του οικονομικού στραγγαλισμού της Ελλάδος.
Πολιτικη που αρχισε με τα περίφημα Παρκερικα και την καταληψη του Πειραιά από τον Αγγλικο στολο.
Στις 30/12/1849 8 δικροτα,5 φρεγατες με 8.000 πεζοναυτες καταλαμβανουν τον Πειραιά
…Στα 1854 στις 13 Μαιου Αγγλογαλικος στολος αυτην την φορά καταλαμβανει τον Πειραιά και την Αθηνα με σκοπο την καταστολη των Ελληνικων εξεγερσεων στις Οθωμανοκρατουμενες Θεσσαλία, Ηπειρο Μακεδονία που ειχε οργανωσει ο Οθωνας αξιοποιώντας τον Ρωσοτουρκικο πόλεμο της Κρικαιας του 1853..
Τα στρατευματα κατοχής επεβαλλαν στον Οθωνα κυβερνηση κατοχής υπο τον Αλέξανδρο Μαυροκορδατο και την κατάλυση τοσο των εξεγερσεων οσο και των δυναμεων που ηταν αντίθετες στην απολυτη αποικιοποηση της Ελλάδος
Τελικά με συνδιασμό πολιτικών κανιονιφορων μαστιγιου και καροτου προς τους Ελληνες οδήγησαν και στην έξωση του απειθαρχου Οθωνα
.Το ψήφισμα της υποτέλειας (ΙΓ’ Βουλή, 1863) «Εκλεχθείσα συνεπεία προσκλήσεως της
Προστάτιδος Δυνάμεως και συνελθούσα όπως οριστικώς αποφανθεί περί της Εθνικής
αποκαταστάσεως του Ιονίου λαού πιστώς δε εκδηλούσα τον διάπυρον πόθον και την ανέκαθεν σταθεράν αυτού θέλησιν, και συμφόνως προς τας προηγουμένας ευχάς και διακυρήξεις των Ελευθέρων Ιονίων Βουλών
ΨΗΦΙΖΕΙ Αι Νήσοι Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος, Λευκάς, Ιθάκη, Κύθηρα, Παξοί, και τα εξαρτήματα αυτών ενουνται μετά του Βασιλείου της Ελλάδος, όπως εσαεί αποτελούν αναπόσπαστον αυτού μέρος εν μια και αδιαιρέτω πολιτεία υπό το
συνταγματικόν Σκήπτρον της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως των Ελλήνων
Γεωργίου Α’ και των διαδόχων Αυτού. Εγένετω εν τω Βουλευτηρίω Κέρκυρα τη κγ Σεπτεμβρίουτου Σωτηρίου Έτους αωξ»
Συμπερασματικά:
Η τραγική, αλλά διδακτική ιστορική αλήθεια είναι ότι η μεν Επτάνησος δεν εκλήθη να συμμετέχει σε καμία από τις δύο συνθήκες που καθόρισαν τους όρους της Ένωσης με το ελλαδικό Κράτος.
Το δε Ελλαδικό κράτος εκλήθη να αποδεχθεί τα συμφωνηθέντα και όχι να μετάσχει των συμφωνιών.
Την πραγματικότητα αυτή επιβεβαιώνει και η επιστολή του απεσταλμένου της Ελλάδας στο Λονδίνο Χ. Τρικούπη στον Έλληνα υπουργό εξωτερικών:
«Αφικόμενος χθες την εσπέραν εις Λονδίνον,μετά λύπης μου είδον επιβεβαιομένας τας ειδήσεις ας είχον μάθει διερχόμενος έκ Μασσαλίας και Παρισσίων περί της συνομολογήσεως συνθήκης μεταξύ των πέντε μεγάλων δυνάμεων ως προς την Ένωσιν των Ιονίων Νήσων μετά του Ελληνικού Βασιλείου.
Ο Πληρεξούσιος της Ελλάδος αντι να προσκληθή ινα λαβει μέρος εις τας διαπραγματεύσεις, εκλήθη, φένεται, μόνον ίνα δώσει την συναίνεσιν του εις έργον τετελεσμένον ήδη.
Η συνθήκη υπεγράφει την 14η Νοεμβρίου υπό των πληρεξουσίων της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρεττανίας, της Πρωσίας και της Ρωσίας αλλά το οριστικόν αυτής εμπεριχόμενον είχεν αποφασισθεί από τις 3 Νοεμβρίου, καθά καταδυκνύει υπόμνημά τι, όπερ είδον (…) Αι διατάξεις της περί ής ο λόγος συνθήκης επιβεβαιούσι και υπερβαίνουσι τους μάλλον λυπηρούς φόβους μας….»
Γεωργιος Σαλαβουνος για το vima365