ΠΑΝΟΣ ΚΑΛΟΥΔΑΣ : μια μακρά συγγραφική διαδρομή
Απο τον Φιλιππο Καρακωστα
Πανος Καλουδας δεν ειναι μονο φιλος και συνεργάτης ;
Ειναι και πολλα ακομα που μονο αν τον γνωρίσεις καλα μπορεις να καταλάβεις την ποιότητα τον πολιτισμο την παιδεία και το ηθος του …
Πολλες φορες στα 7 χρονια που εχουμε αποφασίσει να συνεργαστούμε πρωτα με το salaminionvima και τωρα με το vima365 … εχουμε ΄΄κονταριστη ΄΄γιατι θεωρουσα ΄΄σκληρή ΄΄ την κριτική με τα αρθρα του .. οταν πρόκειται για πολικη … Αλλα τελικα η γνωση του στα πολιτική .. αποδεικνύει οτι σχεδόν παντα εχει δικιο …
Ο Πανος ομως δεν ειναι μονο σπουδαιος Δημοσιογραφος .. Γνωσεις που δεκαετίες τωρα η δημοσιογραφία στην ΕΡΤ και στις μεγαλύτερες εφημερίδες των Αθηνων του εδωσαν ;;
Εχει γνώσεις σκηνοθεσίας και φυσικα μουσικές απο τους εκατοντάδες στίχους που εχει γραψει και εχουν τραγουδήσει μεγαλα ονοματα του χωρου !!!
Αφησα την συγγραφική του παιδεια μια και σε μια ανάρτηση του Πανου στο fb μου έδωσαν την ευκαιρία να γράψω δυο λογια τον φιλο μου Πανο
Και να τον ευχαριστήσω που είμαστε μαζι και προσπαθούμε για το καλύτερο …για τον πολιτισμο την ιστορια και πολλα ακομα μέσω του vima 365
Φιλε Πανο να εισαι καλα να μας προσφέρεις σε ολα αυτα τα σπουδαία που ασχολησε ……….
Φ.Κ
—————————————————————————————————————————————–

Η Αναρτηση του Πανου
Πέντε, από τα 94 βιβλία που έχω γράψει. Πέντε, από μια μακρά συγγραφική διαδρομή, που ο Θεός με αξίωσε να την διανύσω.
Μια πορεία γεμάτη από ευχάριστες, μα και από λιγότερο ευχάριστες στιγμές. Τις πρώτες, τις έχω Ιερά κρατήσει.
Τις δεύτερες, από τον νου τις έχω εκτοπίσει. Γιατί έχω μάθει μόνο τα καλά να κρατάω. Κι όλα τα άλλα να τα προσπερνάω.
Κι ας είναι βαρύ φορτίο, κάποιες φορές, των εκδοτών οι συμπεριφορές.
Όχι όλων, μα κάποιων, όπως αυτού που δυο χρόνια τώρα, του ζητώ να επανεκδόσουμε την βιογραφία του Μεγάλου μου Δασκάλου και πνευματικού μου πατέρα, του Φιλοποίμενος Φίνου.

Και δύο χρόνια ακούω το ίδιο μονότονο «ναι».
Μα μέχρι εκεί. Γενικά όμως, δεν έχω παράπονο.
Ποτέ δεν έχω πληρώσει βιβλίο μου.
Πάντα αξιολογείται θετικά το πόνημα μου και προχωράει αμέσως η εκτύπωση του, με την πρωτοβουλία του εκδότη.
Όμως ακούω πράγματα που με απογοητεύουν πολύ. Συμπεριφορές που δεν συμβαδίζουν με το απαιτούμενο ήθος, που επιβάλλει η όλη διαδικασία.

Που διαχειρίζεται απλά, τις καταθέσεις ψυχής των δημιουργών.
Κυρίως απέναντι σε νέους συγγραφείς, ταλαντούχους, που θέλουν τη στήριξη, τη συμπαράσταση, του εκδοτικού τους οίκου.

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, των εννέα;;; εκατομμυρίων κατοίκων, εκ των οποίων καλά-καλά, ούτε το 30% δεν διαβάζει, η συγγραφή ενός βιβλίου, δεν μπορεί να θεωρείται ως μια εμπορική πράξη.

Το βιβλίο έχει ανάγκη στήριξης. Κυρίως από την πολιτεία.
Τη βιογραφία του Φίνου, λοιπόν, την έχω ξαναγράψει και καλύτερη από πριν και θα την εκδόσω σε άλλο φυσικά οίκο.
Όπως έχω και την «Ιστορία του Ρεμπέτικου» ξανά γράψει. Και την «Ιστορία της Ελληνικής Τηλεόρασης» Και τον «Ελληνισμό της Magna Grecia» Τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας, από την κάποτε εκείνη Μεγάλη Ελλάδα.

