ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΛΕΥΚΟΘΟΗ
Απο την Αρχααιολογο Σοφία Δημητριαδου Κοκκίνου
Η Λευκοθόη ήταν κόρη του Όρχαμου,του βασιλιά της Περσίας, και της Ευρυνόμης. Η όμορφη βασιλοπούλα έβγαινε κάθε μέρα στον κήπο του παλατιού με το κέντημά της και έκανε παρέα με τις φίλες της.
Κάποια μέρα την είδε ο θεός Ήλιος καθώς περνούσε με το άρμα του στον ουρανό και την ερωτεύτηκε, και ξέχασε μονομιάς την Ωκεανίδα Κλυτία που ως τότε αγαπούσε…
Τον Ήλιο ο Όμηρος τον ονομάζει Υπερίωνα (αυτός που βλέπει από ψηλά) και Τερψίμβροτο (αυτός που δίνει χαρά στους θνητούς) και πανόπτη (αυτός που βλέπει τα πάντα).

Την άλλη μέρα ο Ήλιος για να την πλησιάσει, πήρε τη μορφή της μάνας της. Κατέβηκε στον κήπο και πλησίασε τις κόρες που την περιτριγύριζαν και τους είπε. «Θα ήθελα να μιλήσω ιδιαίτερα στη Λευκοθόη»(Οβίδιος).
Μόλις απομακρύνθηκαν, πήρε την μορφή του και την αγκάλιασε. Από τότε κάθε μέρα κατέβαινε από το χρυσό του άρμα και η Λευκοθόη αφηνόταν στην αγκαλιά του.
Το έμαθε η Ωκεανίδα Κλυτία και για να εκδικηθεί τον άπιστο, βρήκε τον βασιλιά πατέρα της Λευκοθόης και του το μαρτύρησε.
Έξαλλος αυτός , άνοιξε ένα λάκκο, εβαλε μέσα την κόρη του και τη σκέπασε με χώμα….

Έκλαιγε και φώναζε τον Ήλιο η κόρη, και η φωνή της όλο και αδυνάτιζε. Ο θεός όμως την άκουσε και έτρεξε να τη βοηθήσει.
Με τις ακτίνες του σκόρπισε το χώμα και προσπάθησε να τη ζεστάνει. Τη ράντισε με αρωματικό νέκταρ και τα δάκρυά του έπεφταν στη γη. Όμως ήταν αργά πια…..
Σε λίγο, από το ποτισμένο με τα θεικά δάκρυα του χώμα, πετάχτηκε ενας μίσχος που άρχισε να μεγαλώνει.
Έβγαλε φύλλα και στην κορφή ένα χρυσό λουλούδι που έμοιαζε με ήλιο. Είχε μεταμορφωθεί σε ηλιοτρόπιο (ηλίανθος) και από τότε γυρίζει πάντα το κεφάλι του ακολουθώντας την τροχιά του ήλιου.
Ομως ούτε και η Ωκεανίδα Κλυτία είχε καλό τέλος.
Ό Ήλιος δεν ξαναγύρισε ποτέ κοντά της. Άφησε ξέπλεκα τα μαλλιά της και ξάπλωσε στη γη. Εννιά μέρες έμεινε χωρίς να φάει και να πιει νερό.
Το χώμα τη σκέπασε και το κορμί της ρίζωσε και ξεπετάχτηκε ένα φυτό με μικρά λουλουδάκια που μοσχομύριζαν Είχε γίνει δεντρολιβανιά!!!!!
Στην πρώτη εικόνα προτομή του Ήλιου 2ος μΧ αι. στο Μουσείο της Αγοράς στην Αθήνα.
Στη 2η, ακτινοφόρα κεφαλή του Ήλιου 150-100 πΧ στο Μουσείο της Ρόδου
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφου εγκριθεί πρώτα απο τον διαχειριστή για την αποφυγή υβριστικού η προσβλητικού περιεχομένου.
