vima365

Περιηγησεις : Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ – Απο τον ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΑ

 Περιηγησεις : Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ

Φωτορεπορταζ :  ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΑΣ

Ο Μακεδονικός τάφος  εντοπίστηκε στη βόρεια όχθη του Αλιάκμονα, κοντά στον οικισμό της Αγίας Βαρβάρας του Νομού Ημαθίας, κατά τις εργασίες κατασκευής του φράγματος του ποταμού τη δεκαετία του 1950.

Έκτοτε, το μνημείο βρέθηκε πλάι στη γέφυρα του ποταμού και ακριβώς ανατολικά του δρόμου που συνδέει τη Βέροια με τη Βεργίνα.

Με είσοδο στα ΝΑ και κατασκευασμένος από τοπικό πωρόλιθο, ο τάφος εντάσσεται στον τύπο των μεγάλων διθάλαμων μακεδονικών τάφων, με δρόμο και απλοποιημένα αποδοσμένη, δωρική πρόσοψη.

Την εκπόνηση της εργασίας υπαγόρευσαν η ανάγκη αναλυτικής προσέγγισης και μελέτης του αδημοσίευτου μνημείου, καθώς και τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει, λόγω της γειτνίασης με το φράγμα, αλλά και των άστοχων επεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970, για την προστασία, τη στεγανοποίησή του και την εξασφάλιση πρόσβασης, επιφέροντας σημαντικά στατικά προβλήματα, επιδεινώνοντας το πρόβλημα της υγρασίας και αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία του.

Πρωταρχικά ζητούμενα υπήρξαν η αποκατάσταση της αρχικής μορφής και της σχέσης του μνημείου με τον περιβάλλοντα χώρο, καθώς και η ανάδειξή του σε επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο.

Ως βέλτιστη λύση επιλέχθηκε η δημιουργία ενός κελύφους προστασίας, το οποίο θα αποτελέσει και τη βάση για τη διαμόρφωση τεχνητού τύμβου που θα σημαίνει τη θέση του μνημείου, όπως ακριβώς και στην αρχαιότητα. Για τη δημιουργία του κελύφους προστασίας, προβλέπεται η αξιοποίηση μέρους των υφιστάμενων τοιχίων από οπλισμένο σκυρόδεμα που περιβάλλουν την πρόσοψη, η απόκρυψη άλλων, αλλά και η κατασκευή νέων, σε μία προσπάθεια εξωραϊσμού της εικόνας που έχουν διαμορφώσει οι παλαιότερες επεμβάσεις.

Η στέγαση του χώρου γίνεται με σιδηροδοκούς διπλού Τ, φέρουσα ανοξείδωτη λαμαρίνα, οπλισμό και σκυρόδεμα, ενώ το νότιο τμήμα φέρει οροφή από οπλισμένο σκυρόδεμα, διαμορφωμένη σε χαμηλότερο επίπεδο. Την αρχική σχέση του μνημείου με τον περιβάλλοντα χώρο επιχειρεί να αποκαταστήσει ο τεχνητός χωμάτινος τύμβος που διαμορφώνεται πάνω από το κέλυφος όπου εγκιβωτίζεται το μνημείο, ενώ μία κλίμακα που ξεκινά από την περιφέρειά του οδηγεί στην πορεία του αρχαίου δρόμου πρόσβασης στον τάφο.

Ο αναγκαίος, λόγω υγρασίας, αερισμός και εν μέρει φωτισμός του χώρου εξασφαλίζεται με κατακόρυφο αεραγωγό – φωταγωγό.

Στον περιβάλλοντα χώρο, η περιοχή εισόδου διαμορφώνεται με πάγκο – καθιστικό και κρήνη, η υφιστάμενη περίφραξη αντικαθίσταται, ενώ το υπόλοιπο οικόπεδο αναδεικνύεται σε χώρο πρασίνου.

Η όποια περαιτέρω επέμβαση δεν κρίθηκε σκόπιμη, εξαιτίας της άμεσης γειτνίασης με τη διώρυγα του Αλιάκμονα και τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ, αλλά και λόγω της εγγύτητας υφιστάμενων χώρων αναψυχής, οι οποίοι, στο πλαίσιο ενός άρτια οργανωμένου σχεδιασμού, μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των επισκεπτών του μνημείου και της περιοχής.

Πηγη Ιστορικου : http://ikee.lib.auth.gr/r