vima365

Το Μπένου (Bennu) ήταν ένα μυθικό πτηνό της αρχαίας Αιγύπτου, το οποίο συνδέεται με τη δημιουργία του κόσμου, τον ήλιο, τη ζωή μετά θάνατον και τη διαχρονική αναγέννηση.

Πολλοί το ταυτίζουν με τον μεταγενέστερο δικό μας Φοίνικα, όμως οι ρίζες του βρίσκονται πολύ βαθύτερα στο Αιγυπτιακό θρησκευτικό σύμπαν.

Το Μπένου δεν είναι απλώς ένα μυθικό πουλί, είναι ένα κοσμικό σύμβολο.

Ένας θεϊκός αγγελιοφόρος ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στις δοξασίες γύρω από τη δημιουργία του κόσμου και τη μετά θάνατον ύπαρξη.

Το Μπένου απεικονιζόταν συνήθως ως ερωδιός (αρσενικός ερωδιός του είδους Ardea Goliath ή Ardea Bennuides ) με ψηλό λαιμό και μακριά πόδια.

Απεικονιζόταν επίσης να στέκεται πάνω σε οβελίσκο ή σε πλώρη ηλιακής βάρκας (σύμβολα του ηλιακού Θεού Ρα).

Στο κεφάλι του συχνά φέρει το στέμμα Atef ή τον ηλιακό δίσκο με ουραίο (ουρά κόμπρας).

Το Atef ( το λευκό στέμμα της Άνω Αιγύπτου με δυο φτερά στρουθοκαμήλου δεξιά και αριστερά) είναι πιο σύνηθες στις αναπαραστάσεις του γιατί συνδέεται με τον Όσιρι και τις ιδιότητες της αναγέννησης οπότε ταιριάζει πιο πολύ με το Μπένου.

Στην ουσία για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις,τα στέμματα που φέρει το Μπένου δεν δηλώνουν Βασιλική εξουσία αλλά Θεϊκή

Ιερή δύναμη .

Σύμφωνα με την κοσμογονία της Ηλιούπολης μιας από τις παλαιότερες πόλεις της αρχαίας Αιγύπτου,στην αρχή υπήρχε το χάος (Νουν).

Από αυτό αναδύθηκε ο Θεός Ατούμ πάνω στον Πρωταρχικό Λόφο.

Μαζί του εμφανίστηκε και το πουλί Μπένου, το οποίο

πέταξε πάνω από τα νερά του χάους, συμβολίζοντας την πρώτη κίνηση της ζωής.

Κατά τον μύθο έβγαλε μια κραυγή τόσο δυνατή που έσπασε τη σιωπή του σύμπαντος και σήμανε την αρχή του χρόνου και της δημιουργίας του κόσμου.

Σε ορισμένες εκδοχές, το Μπένου δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Ατούμ ή γεννήθηκε από την καρδιά του Όσιρη, ενισχύοντας τον δεσμό του με τη ζωή, τον θάνατο και την αναγέννηση.

Το Μπένου είναι σύμβολο της κυκλικής φύσης της ύπαρξης. Όπως ο ήλιος πεθαίνει κάθε βράδυ και αναγεννιέται κάθε αυγή, έτσι και το Μπένου.

Σύμφωνα με κάποιες ερμηνείες, δημιουργεί τον εαυτό του μέσα από τις ίδιες του τις στάχτες, όπως ο Ελληνικός φοίνικας αργότερα.

Αποτέλεσε σύμβολο της αθανασίας και χρησιμοποιήθηκε συχνά επίσης σε ταφικές πρακτικές, ως υπόσχεση αιώνιας ζωής για τον νεκρό.

Το Μπένου συνδέθηκε άρρηκτα με τον θεό Ρα (τον θεό Ήλιο) και με τον Όσιρη (θεό της αναγέννησης).

Συγκεκριμένα το Μπένου θεωρείτο ως ψυχή (ba) ή μορφή του Ρα, δηλαδή θεϊκή έκφανση του ήλιου που αναγεννιέται καθημερινά.

Παρουσιάζεται επίσης ως ψυχή του Όσιρη, ειδικά στο Κάτω Κόσμο, όπου διατηρεί τον κύκλο της ύπαρξης.

Στον ναό της Ηλιούπολης, το Μπένου λατρευόταν ως ιερό πτηνό του ηλιακού κύκλου, και συνδεόταν με το ιερό δέντρο ben-ben, όπου «κάθισε» για πρώτη φορά μετά τη δημιουργία.

Σημαντική όμως είναι και η αναφορά του σε πολλά αρχαία κείμενα και επιγραφές.

Στα κείμενα των Πυραμίδων (Παλαιά Βασιλεία).

Το Μπένου εμφανίζεται ως πτηνό του ήλιου και της αναγέννησης.

Στο Βιβλίο των Νεκρών, όπου ο νεκρός εύχεται να μεταμορφωθεί σε Μπένου για να μπορέσει να αναστηθεί.

Στο Βιβλίο του Αναδυόμενου Ηλίου που περιγράφει το ρόλο του Μπένου στη γέννηση του κόσμου.

Όπως προανέφερα αρκετοί ταυτίζουν το Μπένου με τον Φοίνικα και αυτό γιατί κατά την Ελληνιστική περίοδο, ο μύθος του Μπένου συγχωνεύτηκε με τον Ελληνικό Φοίνικα.

Οι Έλληνες περιηγητές και λόγιοι, όπως ο Ηρόδοτος και ο Πλούταρχος κατέγραψαν την ιδέα ότι ένα ιερό πουλί αναγεννάται από τις στάχτες του κάθε 500 ή 1461 χρόνια.

Πιθανότατα βασίστηκαν σε Αιγυπτιακές πηγές για τη δημιουργία του μύθου του δικού μας Φοίνικα.

Το Μπενού αποτέλεσε μεταφυσικό σύμβολο

δημιουργίας, αποτελεσε την πρώτη ύπαρξη κατά την αρχή του κόσμου.

Το Μπενού είναι η καθημερινή αναγέννηση του φωτός,

η Αθανασία , η Νίκη κατά του θανάτου,η μεταμόρφωση της

Ψυχής.

Αναμφίβολα ο μύθος του Μπένου είναι μία από τις πιο καθηλωτικές πνευματικές αφηγήσεις της αρχαιότητας.

Μέσα από τη μορφή ενός πτηνού, οι Αιγύπτιοι εξέφρασαν την ελπίδα για αιώνια ζωή, την πίστη στη δύναμη του φωτός και την κυκλική φύση του χρόνου.