vima365

( Ρέκβιεμ για τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα )
.Αιμόφυρτα κεφάλια
Μιας συγχορδίας του Ντε Φάλλια
Κι έντρομα της Ιβηρικής μαύρου βυθού κοράλλια

To ρόδο σου
Το αγκάθι σου,
Το αίμα της πληγής σου
Το καλοκαίρι τ’άναυδο της μακρινής φυγής σου

Ποιητικέ μου ουρανέ
Στο γέρμα της Γρανάδας συλλογίσου

Μόνο από έρωτα πεθαίνουν τα κλαδιά ?
Από ανθισμένη λύπη.?
Κι απ’την κλαγή των όπλων πριν να φέξει ?

Δέκα εννιά Αυγούστου 1936.
Μαχαίρι κάθε λέξη

Στα χρόνια τα σακάτικα των πληγωμένων άστρων
Να’χει μια κατακόκκινη σιωπή
Οταν αστράφτει ο κόσμος σου το λυρισμό αλαβάστρων

Ερωτας κι επανάσταση,φλεγόμενο φεγγάρι!
Των σφαλισμένων σου των ματιών ταριχευμένο σμάρι

Και μια ανορθόγραφη κραυγή,δαγκωματιά από λύκο
Εκεί που κλαίει η ποίηση για σένα Φεντερίκο !