vima365

Επικονιαστές, οι δωρητές της ζωής.- Απο τον Στελιο Ταντουρη

Επικονιαστές, οι δωρητές της ζωής

 Απο τον Στελιο Ταντουρη

Σύμφωνα με τον νεο Κανονισμό που ψηφίστηκε και τέθηκε σε ισχύ στις 18 Αυγούστου του 2024 εντείνονται οι προσπάθειες για επαναφορά της υποβαθμισμένης φύσης στην πρότερη καλή κατάσταση.

Σύμφωνα με αυτόν, τουλάχιστον το 20% των υποβαθμισμένων χερσαίων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων θα πρέπει να έχει αποκατασταθεί μέχρι το 2030.

Ολα τα κράτη μέλη της ΕΕ υποχρεούνται μέσα στα επόμενα δύο χρόνια να καταρτίσουν εθνικά σχέδια αποκατάστασης.

Ένα από τα βασικά σημεία του Κανονισμού είναι η λήψη μέτρων για την αποκατάσταση των πληθυσμών των επικονιαστών.

Ο ζωτικής σημασίας ρόλος των επικονιαστών. Αμερικανοί και Κινέζοι ερευνητές ανακάλυψαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπήρχαν έντομα επικονιαστές πριν από 99 εκατομμύρια χρόνια, δηλαδή όταν ακόμα οι πτερόσαυροι κυριαρχούσαν στους ουρανούς.

Οι επικονιαστές μεταφέρουν γύρη από τον ανθήρα στο στίγμα ενός άνθους, με αποτέλεσμα τη γονιμοποίηση και την αναπαραγωγή των φυτών. Αυξάνουν την ποσότητα και βελτιώνουν την ποιότητα των παραγόμενων τροφίμων και σε τελική ανάλυση, εξασφαλίζουν τον εφοδιασμό μας σε τρόφιμα.

Το ένα τρίτο της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής τροφίμων εξαρτάται από τις υπηρεσίες των επικονιαστών.

Οι επιπτώσεις θα ήταν ολέθριες στη φυτική παραγωγή και κατ’ επέκταση στην εξέλιξη ολόκληρης της ανθρωπότητας αν εξαφανίζονταν οι σημαντικότεροι των επικονιαστών της γης, με τους βιολόγους και τους παραγωγούς να κρούουν των «κώδωνα του κινδύνου».

Η επικίνδυνη μείωση τους σε πολύ χαμηλά ποσοστά του πληθυσμού τους συνεπάγεται αυτόματα και επισιτιστική κρίση. Τα είδη που ανήκουν στους επικονιαστές. Στην Ευρώπη, οι επικονιαστές είναι κατά κύριο λόγο έντομα, όπως οι μέλισσες (συμπεριλαμβανομένων των αγριομελισσών, των μελιφόρων μελισσών και ειδών μονήρων μελισσών), οι σφήκες, οι συρφίδες, οι πεταλούδες, οι σκώροι, τα κολεόπτερα και άλλα είδη μυγών.

Τα περισσότερα έντομα-επικονιαστές ανήκουν σε άγρια είδη, ορισμένα όμως εκτρέφονται λόγω της οικονομικής αξίας τους .

Με την πλειονότητα των επικονιαστών να ανήκει σε άγρια είδη ,θα πρέπει να δωθεί ιδιαίτερη σημασία στους τρόπους προστασίας τους.

Οι αιτίες μειώσεις του πληθυσμού των επικονιαστών.

Οι επικονιαστές μειώνονται τόσο σε αφθονία όσο και σε ποικιλότητα στην ΕΕ, λόγω της αυξανόμενης απειλής που συνεπάγονται οι ανθρώπινες δραστηριότητες, ιδίως της στροφής στην εντατική γεωργία, καθώς και της χρήσης φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.

Για άλλη μια φορά είμαστε εμείς οι ίδιοι ο κύριος εχθρός της φύσης. Βέβαια και η κλιματική αλλαγή με τα επακόλουθα της όπως η απώλεια οικοτόπων λόγω μεγάλων πυρκαγιών και πλημμυρών καθώς και το έντονο κρύο και ζέστη έχει σημαντικό ποσοστό ευθύνης στην μείωση του πληθυσμού τους.

Ας μην ξεχνάμε τέλος και τις ασθένειες που διαδραματίζουν και αυτές τον ρόλο τους στην μείωση.

Τι θα πρέπει να γίνει λοιπόν;

Οι καλές πρακτικές για την διατήρηση και αύξηση του πληθυσμού τόσο των ήμερων όσο και των άγριων επικονιαστών θα πρέπει να αφορούν όχι μόνο τις κεντρικές κυβερνήσεις των κρατών αλλά και τις τοπικές σε επίπεδο Δήμων.

Ενημέρωση και αύξηση της επιστημονικής γνώσης σε κάθε επίπεδο και ειδικά στους αγρότες.

Προώθηση της μελισσοκομίας που πέρα της παραγωγής μελιού σε τοπικές κοινωνίες θα οδηγήσει και σε συνεργασίες μεταξύ μελοπαραγωγών και αγροτών με εξασφαλισμένα έντομα για την παραγωγή προϊόντων που είναι απαραίτητοι οι επικονιαστές.

Κίνητρα για την ενασχόληση με την Βιολογική γεωργία για την μείωση των επικίνδυνων φυτοφαρμάκων.

Δημιουργία βιώσιμων οικοτόπων σε κάθε Δήμο, ειδικά στις αστικές περιοχές υπό την μορφή βοτανόκηπων με ειδικές ταΐστρες και ποτίστρες για την προσέλκυση και αύξηση του πληθυσμού των επικονιαστών.

Δημιουργία πάρκων με δέντρα και τοπικά αρωματικά φυτά ,όχι όμως φτωχά σε παραγωγή γύρης και νέκταρ που να έχουν την ικανότητα να προσελκύουν έντομα αλλά και να χρησιμεύουν ως χώροι για την αναψυχή των κατοίκων καθώς και ως υπαίθριες αίθουσες επιμόρφωσης πάνω σε περιβαλλοντικά θέματα για τους μαθητές των σχολείων.

Σε όλες αυτές τις καλές πρακτικές η εμπλοκή της νέας γενιάς θεωρείται απαραίτητη ώστε να αποκτήσει την περιβαλλοντική ευαισθησία δια μέσου της συμμετοχής. Ακόμη και σε ατομικό επίπεδο μπορούμε να συμβάλουμε στην διαμόρφωση συνθηκών στον κήπο μας ή και στο μπαλκόνι μας ώστε να βοηθήσουμε στην διατήρηση του πληθυσμού των επικονιαστών.

Άλλωστε τι ζητάνε,πέρα από τροφή ( γύρη και νέκταρ) και χώρους να φτιάξουν το καταφύγιο και τις φωλιές τους.

Ας μάθουμε να μην φοβόμαστε τα συγκεκριμένα έντομα γιατί είναι οι προστάτες της φύσης και αυτά που μας διατηρούν σε μεγάλο ποσοστό ως είδος πάνω στον πλανήτη.

Ταντούρης Στέλιος