vima365

Ο ΒΟΙΩΤΟΣ ΤΥΡΟΚΝΗΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΤΣΩΝΑ – Απο την Μιράντα Σκηνίτη

Ο ΒΟΙΩΤΟΣ ΤΥΡΟΚΝΗΣΤΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΤΣΩΝΑ

    Απο την Μιράντα Σκηνίτη – Διπλωματούχος Ξεναγος

Το πιό αρμόζον πήλινο κτέρισμα που εικονίζει έναν ζωηρό άνδρα σε χαρές καθήμενο , να τρίβει με ξύστρα ένα κομμάτι τυρί σκυμμένος πάνω από μία λεκάνη, και το εγχειρίδιο (μαχαίρι) κοπής τυροκομικών προϊόντων να κείτεται δεξιά στο πλάϊ του, είναι το σχετικό στην (φωτό) με τον γενειοφόρο «Τυροκνήστι» του συμποσίου που θά κεράσει τους σπουδαίους ήρωες των συνδαιτυμόνων του με κρασί-κοκτέϊλ αναμεμειγμένο με τριμμένο τυρί.

Βρέθηκε σε τάφο της νεκρόπολης της Μυκαλισσούς (σημερινή Ριτσώνας) το 1908 , και μας διαφωτίζει με μία σκηνή από την επίσημη συμμετοχή του θανόντα, με την ιδιότητα του της συμβολής στην διασκέδαση των καλεσμένων του , φροντίζοντας το εκλεκτό ποτό που θα τους κερνούσε, σύμφωνα με το έθιμο της εποχής των κλασικών χρόνων το (500 π.Χ.).

Το ειδώλιο ξαφνιάζει με την πολυχρωμία του, και με το ζωηρό και πονηρό βλέμμα του γυμνού ανδρός με το λευκό «ασπράδι» των ματιών του, που κοιτάει διαπεραστικά τον θεατή καθώς επιδίδεται στο έργο του!

Ο πρώτος κατασκευαστής τυριών σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν ο Κύκλωπας Πολύφημος, καθώς παρατήρησε όταν κουβαλούσε το γάλα των προβάτων μέσα σε προβιές ζώων στην σπηλιά του, εκείνο έπηζε με την ζύμωση λίγες μέρες αργότερα προς εκπληξή του, και γινόταν στερεό, και νόστιμο φαγώσιμο που εύκολα αποθηκεύετο.

Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Αριστέας γυιός του Απόλλωνα ανακάλυψε και δίδαξε την τυροκομία στους αρχαίους Έλληνες.

Τα συνηθέστερα τυριά που παράγονταν στην Ελλάδα τότε, ήταν ο ανθότυρος (χλωρός τυρός), και το κατσικίσιο (τρομαλικός τυρός) από την Τρομίλια της Αχαΐας.

Ωστόσο, υπήρχε και τυρί σκληρό μακράς ωρίμανσης κοπανισμένο με πιπέρι (ο κοπτός τυρός) που τριμμένος ήταν ιδανικός για ανάμειξη με τον οίνο, και ένα μαλακό τυρί της Σικελίας, η λεγόμενη «τροφαλίς» για συνοδευτικό.

Ως πυτιά καθώς αναφέρει ο Αριστοτέλης, χρησιμοποιείτο γάλα συκιάς, ή σε γάλα που έβραζε έριχναν κνήκο η κουρκουμά.

Τα μεν χλωρά και φρέσκα τυριά τυλίγονταν σε φύλλα δρακόντιου για να διατηρηθούν, ενώ τα ξηρά έπερναν το ορθογώνιο σχήμα από το πήλινο καλούπι παραγωγής τους.

Το εν λόγω ειδώλιο κοσμεί το Αρχαιολογικό Μουσείο των Θηβών.

Ένα παρόμοιο κτέρισμα από terracotta εκτίθεται στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης στις Η.Π.Α., με γυναικεία όμως μορφή να τρίβει το τυρί, ως μέρος της καθημερινότητάς της.