Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας
Απο τον Γρηγορη Τσουκαλα
Η Ιερά Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας είναι ιστορικό μοναστήρι που βρίσκεται στα βορειοδυτικά παράλια της νήσου.
Στον χώρο αυτόν, υπήρχε αρχαίος ναός αφιερωμένος στην Σκυράδα Αθηνά (Βursian).
Πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού φτιάχτηκε ο πρώτος χριστιανικός ναός τον 13ο αιώνα, ο οποίος και καταστράφηκε.
Στην νέα Μονή εδόθη το όνομα «Φανερωμένη» ή «Νεοφανείσα».
Ο ναός ανήκει εκκλησιαστικά στην Ιερά Μητρόπολη Μεγάρων και Σαλαμίνος.
Στον ημιερειπωμένο χριστιανικό ναό, βρέθηκε εικόνα της Θεοτόκου από τον Λάμπρο Καννέλο, που έκτισε και μόνασε στο μοναστήρι, για να αγιοκαταταχθεί αργότερα από την ορθόδοξη εκκλησία με το όνομα Όσιος Λαυρέντιος.
Ό Όσιος Λαυρέντιος είχε αναλάβει την ηγουμένια της μονής και μετά από μακρά και ευδόκιμη ηγουμενία και με μεγάλες και σημαντικές υπηρεσίες στο Έθνος, αποχώρησε από τη Μονή και ασκήτεψε σε ένα μικρό και ταπεινό κελί, φτιαγμένο σε απόκρημνο και δυσπρόσιτο ύψωμα του παρακείμενου όρους.
Ο Όσιος Λαυρέντιος εξεδήμησε προς Κύριον στις 9 Μαρτίου του 1707.
Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, η Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας αποτελούσε καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της Αθήνας, των Μεγάρων και των γύρω περιοχών, καθώς των Αγωνιστών αφού υπήρξε εκείνη την περίοδο νοσοκομείο.
Η Μονή είναι τρίκλιτος θολοσκέπαστη , βασιλικού ρυθμού , με κεντρικό τρούλο και τέσσερις πυργίσκους με πολεμίστρες.
Η αγιογράφηση του καθολικού έγινε το 1735 απ’ τον αγιογράφο Γεώργιο Μάρκο με την τεχνική της νωπογραφίας.
Στην αυλή του καθολικού της Μονής υπάρχει ο τάφος του οπλαρχηγού του 1821 Ιωάννη Γκούρα που σκοτώθηκε στην Ακρόπολη.
Το 1878, λόγω του Ρωσσοτουρκικού πολέμου και για λόγους ασφαλείας , ο Πολεμικός Ναύσταθμος εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Φανερωμένης και λίγα χρόνια μετά, το 1881, μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση .
Επισης διετέλεσε και Βουλη Των Ελλήνων
Για το vima365